Ο οικισμός του Πόρου στις Φέρες, ανακηρύχθηκε επίσημα ως «Το χωριό των πελαργών 2016».
Πρόκειται για μοναδική διάκριση σε όλη την Ελλάδα και την Ευρώπη, καθώς αποτελεί σημαντικό τόπο για τη διατήρηση και αναπαραγωγή του συγκεκριμένου είδους.
Η Δημοτική Ενότητα Φερών σε συνεργασία με την τοπική κοινωνία, τον Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Δέλτα Έβρου, την Ελληνική Ομάδα Πελαργών και την ΔΕΔΔΗΕ Αλεξανδρούπολης κατέθεσαν τον περασμένο Σεπτέμβριο, πρόταση στον οργανισμό euroNATUR να ενταχθεί ο οικισμός στην πρωτοβουλία «Ευρωπαϊκό Χωριό των Πελαργών 2016» η οποία και έγινε δεκτή.
Προϋπόθεση για την επιλογή του οικισμού αποτέλεσε η συνεχόμενη μέχρι τώρα συμβολή του στην προστασία και αναπαραγωγή του είδους, η θέση του κοντά σε μια Προστατευόμενη Περιοχή, το Δέλτα του Έβρου, καθώς και οι ολοκληρωμένες προτάσεις που έχει καταθέσει για μελλοντικές δράσεις προστασίας του είδους και ανάδειξής τους στην τοπική κοινωνία και τους επισκέπτες της περιοχής.
Ο οργανισμός euroNATUR, θα απονείμει στον οικισμό βραβείο για την διάκρισή του στο πλαίσιο φεστιβάλ που θα πραγματοποιηθεί τον ερχόμενο Μάιο.
Εκεί που εχει πατήσει ο Ξερξης
Οι Φέρες βρίσκονται βορειοανατολικά της Αλεξανδρούπολης σε απόσταση 28 χιλιομέτρων.
Σε απόσταση μόλις 6 χιλιομέτρων από τον Έβρο, στο δρόμο προς το τελωνείο των Κήπων, οι Φέρες είναι ιστορική κωμόπολη με περισσότερους από 5000 κατοίκους.
Αρχή της ύπαρξης των Φερών είναι η ίδρυση της Μονής της Βήρας με την εκκλησία της Παναγίας της Κοσμοσώτειρας, από τον Βυζαντινό πρίγκιπα και Σεβαστοκράτορα Ισαάκιο Κομνηνό στα 1151 μ.Χ.
Η περιοχή, όμως, είχε κατοικηθεί απο την παλαιολιθική εποχή, όπως φαίνεται από τα ευρήματα του ευρύτερου χώρου της.
Πρώτη μνεία της περιοχής των Φερών γίνεται από τον Ηρόδοτο, όταν κάνει λόγο για τη Άφιξη του Ξέρξη στο χώρο του αρχαίου Δορίσκου και το μέτρημα εκεί του στρατού.
Χαρακτηριστικό σημείο των Φερών είναι η εκκλησία της Παναγίας της Κοσμοσώτειρας, χτισμένη στις αρχές του 1152 μ.Χ., η οποία αποτελεί σύμβολο της Τέχνης και του πολιτισμού του Βυζαντίου
Η περιπλάνηση στον Εβρο περιλαμβάνει απέραντες πεδιάδες, κατάφυτους λόφους, ποτάμια και θάλασσα πλατιά. Απαραίτητος σταθμός στο Σουφλι και φυσικά στο δάσος της Δαδιάς.
Στην αυτή την περιοχή σε δασική έκταση 7.200 εκταρίων, βρίσκουν καταφύγιο και προστασία τα περισσότερα είδη αρπακτικών πουλιών που συναντώνται στην Ευρώπη, όπως ο Σφηκιάρης, ο Θαλασσαετός, ο Ασπροπάρης, το Όρνιο, ο Μαυρόγυπας, ο Φιδαετός. Κουκλίστικοι ξενώνες θα σας φιλοξενήσουν στην περιοχή.
Οπωσδήποτε στάση στη λίμνη Τυχερο, ακόμα και αν δεν βρείτε δωμάτιο στον ξενώνα. Όσο για το φαγητό, τα λόγια περιττεύουν.
iefimerida.gr
