Μην χάσετε το σημερινό και αυριανό πρόγραμμα προβολών
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 8 Απριλίου 2016 στο Λαογραφικό & Ιστορικό Μουσείο Ξάνθης
ΖΩΝΗ Α 18.00 – 21.15
· 18:00-18:45 18:00-18:30 Μάνες και κόρες / Mothers and Daughters / Μαρία Νικολάου (28′)
Τον Ιούλιο του 1936, τότε που ανοίγει το Χαρέτσι για την αγορά των κουκουλιών, ξεκινά η μεγάλη απεργία των σηροτρόφων και των μεταξεργατριών στην περιοχή του Σου- φλίου. Κρατά περίπου 10 μέρες. Ξεσηκώνεται όλη η επαρχία. Οικογένειες ολόκληρες έρχονται στο Σουφλί. Κατασκηνώνουν στην κεντρική πλατεία. Η εργατική βοήθεια μοίραζε ψωμιά, κουλούρια και 50 δράμια τυρί. Υπήρχαν και πλούσιοι άνθρωποι που τα διέθεσαν όλα. Μέρα-νύχτα η πλατεία γεμάτη. Το σύνθημα «100 ή θάνατος» (100 δραχμές η τιμή αγοράς ανά κιλό των κουκουλιών). «Μεροκάματο αύξηση, νερό και καλύτερες συνθήκες» για τις μεταξεργάτριες. Έντονη αγωνιστική διάθεση και η Πνύκα ανοιχτό βήμα για όλους. «Τις αγορεύειν βούλεται».
· 19:00-20:15 Μόνος ή Αλληλέγγυος; /Χρύσα Τζελέπη, Άκης Κερσανίδης (73′)
Η μοναξιά δεν είναι απλά ένα υπαρξιακό ζήτημα αλλά αποτέλεσμα των πολιτικών που ακολουθήθηκαν στα χρόνια των Μνημονίων. Η αλληλεγγύη ήρθε ως απάντηση στην κοινωνική απομόνωση. Το ντοκιμαντέρ για το Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης στην Θεσσαλονίκη ξεκινά από τη βασική αφορμή της δημιουργίας του, την απεργία πείνας των 300 μεταναστών εργατών το 2011. Στη συνέχεια μέσα από τις μαρτυρίες ασθενών και μελών του ΚΙΑ αποτυπώνει τον αποκλεισμό από το δικαίωμα στην περίθαλψη. Το ιατρείο εν μέσω της χειρότερης ανθρωπιστικής κρίσης που βιώνει η Ελλάδα εξυπηρετεί τις ανάγκες πολιτών, μεταναστών και ελλήνων που βρήκαν κλειστές τις πόρτες του συστήματος Υγείας. Παράλληλα διερευνά το αν η αλληλεγγύη ως πρακτική «μεταγγίζεται» μέσα από τις δομές αυτές στην κοινωνία.
· 20:20-21:15 «Καλημέρα γειτόνισσα…» / Τάνια Χατζηγεωργίου (59′)
Δεκαοχτώ ναυτικά μίλια ανατολικά της Αμοργού, βρίσκεται το Κίναρος. Μία νησίδα του Αιγαίου πελάγους, στο θαλάσσιο χώρο μεταξύ Κυκλάδων και Δωδεκανήσων. Tρεις άνθρωποι, ένας τόπος, ένα όνειρο. Η Ρηνιώ δίνει μια υπόσχεση να μην αφήσει τον τόπο που γεννήθηκε μόνο του. Στο «ταξίδι» της επιστροφής την ακολουθεί ο άνδρας της και ο γιος της. Η ζωή όμως είχε άλλα σχέδια.. Ο φακός παρατηρεί την καθημερινότητα και τον αγώνα της Ρηνιώς να κρατήσει ζωντανά τα χώματα όπου γεννήθηκε και περπάτησαν οι άνθρωποι της.
Μια προσπάθεια της σκηνοθέτριας να καταγράψει μέσα από τη δική της ματιά, ενσωματώνοντας την κάμερα στη σχέση της με την πρωταγωνίστρια και να αφήσει τα γεγονότα να κυλήσουν μέσα σε πραγματικό χρόνο.
ΖΩΝΗ Β 21.15 –
·21:15-21:45 Το πεδίον του Άρεως, η γιαγιά Νισά και ο Αλή. /Άγγ. Κοβότσος, Αννέτα Παπαθανασίου, Αντ. Τολάκης (27′)
Η γιαγιά Νισά ήρθε από το Ιράν με άλογο. Ο Αλή, διερμηνέας από το Αφγανιστάν, έρχεται στην Ελλάδα για δεύτερη φορά κυνηγημένος από τους Ταλιμπάν.
Ο 17χρονος Ζεκρολά θέλει να φτάσει στην Ευρώπη από τα βορεινά σύνορα της χώρας. Όλοι με ένα κοινό θέλω: να σωθούν και να ζήσουν. Τρεις σκηνοθέτες συναντιούνται και κινηματογραφούν αυτούς τους απελπισμένους ανθρώπους, που αναζήτησαν την ειρήνη στο κέντρο της Αθήνας εδώ στο πάρκο που φέρει το όνομα του θεού του Πολέμου: το Πεδίον του Άρεως.
·21:45-23:35 Ο Βυσσινόκηπος, ο Μίκυ Μάους και ο Νίκος Καραθάνος. / Ηλίας Γιαννακάκης (110′)
Ο Νίκος Καραθάνος αποτελεί την πιο ιδιαίτερη περίπτωση στο ελληνικό θέατρο των τελευταίων δέκα χρόνων. Στον Βυσσινόκηπο του Τσέχοφ από την πρώτη μέρα των προβών τόνισε στα μέλη της ομάδας του ότι θα επιχειρήσουν να οδηγηθούν σε «…. κάποιες βίαιες σκηνές παιδικών αναμνήσεων με στόχο μια ομορφιά…». Ο Ηλίας Γιαννακάκης και η Αποστολία Παπαϊωάννου βρέθηκαν με τις κάμερές τους στο χώρο των προβών του Βυσσινόκηπου από την πρώτη κιόλας μέρα. Κυριολεκτικά από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε το χτίσιμο μιας σπουδαίας και συγκινητικής παράστασης. Έχοντας κατακτήσει μια μεγάλη οικειότητα με τον Νίκο Καραθάνο και την ομάδα του, καθώς δύο χρόνια νωρίτερα είχαν φτιάξει την ταινία για την Γκόλφω που είχε ανέβει από την ίδια ομάδα στην Επίδαυρο, μεταφέρουν στο θεατή μια ανεπανάληπτη εμπειρία καλλιτεχνικής δημιουργίας.
ΣΑΒΒΑΤΟ 9 Απριλίου 2016 στο Λαογραφικό & Ιστορικό Μουσείο Ξάνθης
ΖΩΝΗ Α 18.00 – 21.15
·18:00-19:20 Το φως πυκνώνει. / Λυδία Κώνστα (76′)
Ένας υπερήλικας Γερμανός, εννιά καλλιτέχνες, έξι τόποι μαρτυρίου, μια έκθεση τέχνης, όλα σε ένα ντοκιμαντέρ για τη δύναμη της Τέχνης που θέλει να φέρει επώδυνα συναισθήματα και ιστορικά γεγονότα της Γερμανικής Κατοχής στην Ελλάδα, στο Φως… Ένα Φως που πυκνώνει, βαραίνει, ενοχλεί, αλλά την ίδια στιγμή ψάχνει για λύτρωση.
· 19:30-21:05 Το μέσα φως / Σταύρος Ψυλλάκης (92′)
Ο 86χρονος Γιώργης Μαρκάκης, οφθαλμίατρος και ιδρυτής του μουσείου «Λυχνο- στάτης» στη Χερσόνησο Κρήτης, μας ξεναγεί στην κιβωτό των αναμνήσεών του, σε όσα «τρύγησε με τα μάτια του και τα ‘χει κλείσει εντός του». Θυμάται τον παππού Μηλιωτογιάννη, «τον πρώτο και μεγαλύτερο ίσως δάσκαλο της ζωής του», την αυλή του πατρικού στη Σητεία, εκεί όπου γνώρισε «τη στενή σχέση ζωής και θανάτου, του θρήνου και του πανηγυριού» και πολλά άλλα, για να καταλήξει πως «το κάθε πράγμα στον κόσμο ετούτο αξίζει τόσο όσο το αγάπησες».
ΖΩΝΗ Β 21.15 –
·21:15 21:50 Νέα Ζωή. / Αλεξία Τσαγκάρη (40′)
Ο συνοικισμός της Νέας Ζωής βρίσκεται δίπλα στη χωματερή της Φυλής και μόλις δέκα λεπτά από το κέντρο του Ασπροπύργου. Πρόκειται για μια παραγκούπολη «πνιγμένη» στα σκουπίδια και περιτριγυρισμένη από εργοστάσια και εγκαταλελειμμένες βιοτεχνίες. Οι κάτοικοί της, στην πλειοψηφία τους Έλληνες και Αλβανοί Ρομά, μην έχοντας άλλη επιλογή, μπαίνουν παράνομα στη χωματερή και με κίνδυνο της ζωής τους ψάχνουν για σίδερα και πλαστικά, ώστε να τα πουλήσουν για περίπου πέντε ευρώ. Τον Μάιο του 2015 μπήκαμε στον συνοικισμό και καταγράψαμε για πέντε μήνες την καθημερινότητα αυτών των ανθρώπων που ζουν ξεχασμένοι στο περιθώριο της πόλης και καταδικασμένοι να εξαρτώνται από τη λειτουργία της χωματερής.
· 22:00-23:15 Φίλος μου ο Larry Gus. / Βασίλης Κατσούπης (72′)
Τον Μάιο του 2010, ένας εικοσιοχτάχρονος φοιτητής του Πολυτεχνείου και φιλόδοξος μουσικός, ο Larry Gus, έχει την ευκαιρία να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Εγκαταλείπει το μεταπτυχιακό του στην Βαρκελώνη και τρυπώνει και πάλι στο παιδικό του δωμάτιο για να ηχογραφήσει ένα άλμπουμ για μια αμερικανική δισκογραφική εταιρεία. Ο φίλος του, ο Βασίλης Κατσούπης, αρχίζει και αυτός να κινηματογραφεί: την προσπάθεια, τον ενθουσιασμό και τις απογοητεύσεις, δεσμούς φιλίας και στιγμιότυπα καθημερινότητας· τον αγώνα για να τα καταφέρει. Θα μπορέσει άραγε ο Larry Gus να πετύχει τους μουσικούς στόχους του και να μην υποκύψει στη μοίρα του τραπεζοϋπαλλήλου που τον περιμένει; Θα καταφέρει να διαψεύσει τον πατέρα του και να πετύχει πραγματικά κάτι; Στα τρία χρόνια που διήρκεσαν τα γυρίσματα, από την Αθήνα στη Νέα Υόρκη, από το Μιλάνο και πίσω στη Βέροια, άλλαξαν πολλά. Και, με ένα μαγικό τρόπο, πολλά έμειναν ίδια.
έως και το Σάββατο 9 Απριλίου 2016
[18.00] στο Λαογραφικό & Ιστορικό Μουσείο Ξάνθης
Το Φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης & οι παραγωγοί των ταινιών μας δίνουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουμε ένα μεγάλο μέρος του.
Για όσους από εμάς είναι δύσκολο να βρεθούμε στη Θεσσαλονίκη, σ’ αυτή την γιορτή των ντοκιμαντέρ, η κινηματογραφική Λέσχη της ΦΕΞ παρουσιάζει 34 ταινίες δίνοντας μας τη δυνατότητα να δούμε όσες περισσότερες μπορεί ο καθένας και ζώντας μέρος αυτής της γιορτής.
