Στην Ξάνθη της Θράκης ζήσαμε, κατά το τριήμερο 10 – 12 Σεπτεμβρίου, μία μοναδική έκπληξη και μια πρωτόγνωρη εμπειρία με την παρουσία του Πανιερωτάτου Επισκόπου Μπάτσκας του Πατριαρχείου Σερβίας, κ. Ειρηναίου Μπούλοβιτς.
Ο γνωστός για το περίφημο απόφθεγμά του “εγώ Σέρβος γεννήθηκα, Γραικός θα αποθάνω”, ήταν καλεσμένος του Μητροπολίτου Ξάνθης κ. Παντελεήμονα, και άλλων φίλων του, καθηγητών της Πολυτεχνικής Σχολής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, και συνοδευόμενος από τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Έγρας, βοηθός του Επισκόπου Μπάτσκας, κ. Ιερώνυμο Μότσεβιτς.
Ο κ. Ειρηναίος προεξήρχε του αρχιερατικού συλλείτουργου την Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου, στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό του Τιμίου Προδρόμου, Ξάνθης.
Ερμηνεύοντας το Ευαγγέλιο της Κυριακής, ο Επίσκοπος Μπάτσκας επεσήμανε το σύμβολο του όφεως που ανύψωσε ο Μωυσής στην έρημο, τονίζοντας ότι δεν υπάρχει Ανάσταση δίχως να προηγηθεί Σταυρός και Θάνατος.
Αναφέρθηκε εκτενώς στην αδελφική σχέση των δύο λαών, Σέρβων και Ελλήνων, εστιάζοντας στην σύγχρονη ιστορία του σερβικού έθνους και την προ εικοσαετίας μέγιστη δοκιμασία του σερβικού λαού και την αμέριστη συμπαράσταση που δέχθηκε από τον ελληνικό λαό και της Ελλαδική Εκκλησία, κατά την περίοδο των βομβαρδισμών.
Προς τούτο, ευχαρίστησε με θέρμη τον επιχώριο Επίσκοπο Ξάνθης κ. Παντελεήμονα, ο οποίος είχε επισκεφθεί τη Σερβία κατά την τρίτη ημέρα των βομβαρδισμών, τον Μάρτιο του 1999, ως μέλος τριμελούς Αντιπροσωπείας της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία μετέφερε βοήθεια προς τον χειμαζόμενο λαό αλλά και έκφραση συμπαράστασης όλων των Ελλήνων προς τους ομόδοξους Σέρβους αδελφούς.
Εξέφρασε δε, προς το εκκλησίασμα και τον εφημέριο του Μητροπολιτικού Ναού, αρχιμανδρίτη π. Ιωακείμ Μούκανο, την βαθύτατη χαρά του, διότι, είχε την ευλογία να ιερουργήσει τη συγκεκριμένη ημέρα, που κατά το παλαιό ημερολόγιο -το οποίο ακολουθεί η Εκκλησία της Σερβίας- τιμάται η μνήμη της Αποτομής της Τιμίας Κεφαλής του Προφήτου Προδρόμου, στον Μητροπολιτικό Ναό της Ξάνθης, ο οποίος τιμά αυτήν ακριβώς την εορτή του Βαπτιστού Ιωάννου.
Αργότερα την ίδια ημέρα ετέλεσε το ιερό μυστήριο του γάμου δύο νέων ανθρώπων.
Το απόγευμα της Κυριακής ο Πανιερώτατος Επίσκοπος Μπάτσκας κ. Ειρηναίος και ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Αίγρας κ. Ιερώνυμος είχαν την ευκαιρία να ξεναγηθούν από τον Μητροπολίτη Ξάνθης κ. Παντελεήμονα στην Ιερά Μονή Παναγίας Αρχαγγελιωτίσσης.
Προσεκύνησαν στο Καθολικό της Μονής, και ξεναγήθηκαν στο ιδιαίτερα σημαντικό -τόσο για την Ιερά Μητρόπολη Ξάνθης και Περιθεωρίου, όσο και για ολόκληρη τη Θράκη – Εκκλησιαστικό Μουσείο, το οποίο στεγάζεται στην ανακαινισμένη πτέρυγα της Ιεράς Μονής.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι κατά την ξενάγησή τους οι Επίσκοποι εξέφρασαν την μεγάλη χαρά τους για το εντυπωσιακό από απόψεως αισθητικής, και ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής και εκκλησιαστικής αξίας, Εκκλησιαστικό Μουσείο της Ιεράς Μητροπόλεως, και την ιστορική αξία των εκεί φυλασσομένων κειμηλίων.
Ο Μητροπολίτης Ξάνθης ετόνισε ότι, παρά και την κατά την ομολογία των επισκεπτών, πολύτιμη συλλογή βυζαντινών και νεώτερων λειτουργικών κειμηλίων, ένας πολύ μεγάλος αριθμός των πολυτιμότερων κειμηλίων, εξακολουθεί, δυστυχώς, να παραμένει ανεπίστρεπτος, μακριά από τον φυσικό τους τόπο, και παρά τις επανειλημμένες σχετικές εκκλήσεις της τοπικής Εκκλησίας προς τις αρμόδιες αρχές.
Με το πέρας της επισκέψεως, ο Μητροπολίτης Ξάνθης κ. Παντελεήμων ενεχείρισε στον Επίσκοπο Μπάτσκας αντίγραφα εικόνων και Λεύκωμα των κειμηλίων της Ιεράς Μητροπόλεως, ευχαριστώντας τον θερμά για την εκ νέου – ύστερα από πολλά χρόνια- παρουσία του στη Θράκη και την Ξάνθη, ενώ ο κ. Ειρηναίος απηύθυνε πρόσκληση προς τον κ. Παντελεήμονα, ώστε να επισκεφθεί τη Σερβία και την Επισκοπή Μπάτσκας μαζί με προσκυνητές της Ιεράς Μητροπόλεως Ξάνθης, προκειμένου να επισκεφθούν προσκυνήματα και τους πλούσιους πνευματικά τόπους της σερβικής γης.
Όσοι είδαν και άκουσαν τον Επίσκοπο κ. Ειρηναίο, ένιωσαν κάτι που σπάνια έχει κανείς την ευκαιρία να αισθανθεί στην εποχή μας.
Είδαν έναν άνθρωπο, μοναχό, ασκητή, Επίσκοπο, που έρχεται από άλλες εποχές, εποχές του παρελθόντος αλλά και του μέλλοντος.
Παρακολουθώντας κι ακούγοντας τον Επίσκοπο Ειρηναίο αισθάνεται κανείς κάτι το θεϊκό, κάτι από αυτό που φέρουν οι όντως μεγάλοι.
Απροσποίητη ταπείνωση, συνοδευόμενη συγχρόνως από μία ακτινοβολία αγάπης, τρυφερότητας και στοργής προσωπικής για κάθε άνθρωπο, σημαντικό ή ασήμαντο κατά κόσμο.
Στο πρόσωπο ανθρώπων όπως ο Επίσκοπος Ειρηναίος, αισθάνεται κανείς την πλήρη αποποίηση του πνεύματος της εξουσίας επί των ανθρώπων και επί του κόσμου, γεγονός το οποίο φανερώνει την δύναμη που δίδει ο Χριστός στους ανθρώπους που τον αγάπησαν έως τέλους.
Ενώ, χάρι στην άλλη, επίσης μεγάλη και χαρισματική προσωπικότητα του Επισκόπου Ξάνθης, κ. Παντελεήμονος είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε με τον Επίσκοπο κ. Ειρηναίο για όλα όσα απασχολούν σήμερα τους Ορθοδόξους, και δη τους Έλληνες: Οικουμενισμός, Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Κρήτης, Ρωμαικαθολισμός, Παπισμός και Ορθοδοξία.
Σε όλες τις συζητήσεις κατά την παραμονή του Επισκόπου κ. Ειρηναίου στην πόλη της Ξάνθης συνειδητοποιήσαμε πως, άλλο πράγμα είναι να αμύνεται κανείς περί της Ορθοδοξίας και άλλο να είναι κανείς όντως Ορθόδοξος.
Όταν ρωτήσαμε τον Επίσκοπο Ειρηναίο να μας πει ευθέως τί είναι αυτό που εμποδίζει σήμερα την Ένωση των Ορθοδόξων με τους Ρωμαιοκαθολικούς Χριστιανούς, μας εξήγησε -με τον μεγαλειώδη μέσα στην απλότητα λόγο του- πως δεν υπάρχει συμφωνία επί των θεμελιωδών θεολογικών δογμάτων.
Επιπλέον, πως δεν μπορεί να υφίσταται πραγματική και αληθής Ενότητα και Ένωση των Χριστιανών, αν δεν υπάρξει ταύτιση της δογματικής διδασκαλίας.
Επίσης, πως, εξαιτίας αυτού, δεν μπορεί να υφίσταται κοινωνία εν τοις Μυστηρίοις και δη του μεγίστου Μυστηρίου, της Θείας Λειτουργίας και Ευχαριστίας, της Κοινωνία του Σώματος και του Αίματος του Χριστού και Θεού.
Στην επαφή μας αυτή με τον Επίσκοπο Ειρηναίο Μπούλοβιτς συνειδητοποιήσαμε πως οι πρωτοχριστιανικοί αλλά και οι πατερικοί χρόνοι, κατά τους οποίους εμφανίστηκαν κι έζησαν οι μεγάλες μορφές της ορθόδοξης θεολογίας, συνεχίζονται μέχρι σήμερα.
Βεβαιωθήκαμε επίσης, ότι άλλο πράγμα είναι να μιλά και να συζητά κανείς με κάθε άνθρωπο διαφορετικής πίστης και ομολογίας, χάριν της ορθόδοξης μαρτυρίας του Ευαγγελίου και του Χριστού, και άλλο πράγμα είναι να είναι κανείς οικουμενιστής και να έχει αποποιηθεί την ουσία της Ορθοδοξίας και του όντως Χριστιανισμού.
Ο Χριστός συνομιλούσε με όλους, κι όλους ήθελε να σώσει και να τους οδηγήσει στο Φώς της Αληθείας που δεν είναι άλλο απ’ Αυτόν τον Ίδιο.
Κι εμείς σήμερα ως Ορθόδοξοι μπορούμε και πρέπει να συζητούμε και να συναναστρεφόμεθα με κάθε άνθρωπο που αντιπροσωπεύει διαφορετική θεολογία, άλλη πίστη κι άλλη ομολογία, προκειμένου να τον βοηθήσουμε -χωρίς να τον περιφρονούμε ή να τον υποτιμούμε ως ανθρώπινο όν- να επανεύρει την ορθή Οδό της Ορθοδοξίας, ενώ συγχρόνως εμείς, ως Ορθόδοξοι, μένουμε αμετακίνητοι στην Ορθόδοξη πίστη και αλήθεια.
Ο Επίσκοπος Ειρηναίος Μπούλοβιτς μάς έδειξε με την όλη παρουσία του, και μας βεβαίωσε πως, οι Άγιοι δεν αρνούνται να συναντηθούν με κάθε άνθρωπο εν αγάπη, ενώ συγχρόνως οι ίδιοι δεν δέχονται ουδεμία ελλάτωση ή αλλοίωση της Αλήθειας του Χριστού, όπως αυτή έχει διαφυλαχθεί ως κόρη οφθαλμού στην Εκκλησία.
Στην ερώτηση, εάν υφίσταται σήμερα οικουμενιστικός κίνδυνος, ο ίδιος απήντησε, ότι, βεβαίως κάτι τέτοιο υφίσταται μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία, και ότι βεβαίως προκαλείται ζημία.
Παρακολουθώντας την σκέψη και τις λεπτές διατυπώσεις του κ. Ειρηναίου, αντιλαμβάνεται κανείς ότι, άλλο πράγμα είναι ο οικουμενισμός, έστω και με ορθόδοξο ένδυμα, και άλλο το πνεύμα της Ορθόδοξης Ιεραποστολής και της Ορθόδοξης μαρτυρίας.
Όπως και ότι, άλλο πράγμα είναι ο ιδεολογικός Ορθοδοξισμός και άλλο πράγμα η Ορθόδοξη Πίστη και Αλήθεια που πρέπει να μαρτυρείται προς πάσα κατεύθυνση και ανάγκη, ανά πάσα στιγμή της ζωής μας.
Εν τέλει, άλλο πράγμα είναι να είναι κανείς πραγματικά Ορθόδοξος Χριστιανός κι άλλο κάποιος να ορθοδοξίζει μαχόμενος ιδεολογικά αλλά όχι υπαρξιακά, Χριστολογικά και Χριστοκεντρικά, και εν Αληθεία για τα ορθόδοξα δόγματα.
Ο Χριστός εσυναναστρέφετο όλους τους ανθρώπους, ακόμη και τους αιρετικούς για την εποχή του, Σαμαρείτες ή Εθνικούς, και μάλιστα τους ευεργετούσε. Ο Άγιος Πορφύριος, όταν τον επισκέπτονταν αιρετικοί ή αλλόθρησκοι, ποτέ δεν τους μιλούσε για την πλάνη των.
Τους μιλούσε πάντα για τον Χριστό. Ο άθεος κομμουνιστής Αξιωματικός της ΚGΒ που ανέκρινε τον Άγιο Λουκά τον ιατρό και Αρχιεπίσκοπο Κριμαίας, είπε στον Άγιο σε μια έκρηξης ειλικρίνειας, και δείχνοντάς του έξω το κτήριο μίας εκκλησίας που ανήκε στη σοβιετικοποιημένη Εκκλησία: “εσένα σε πιστεύω, αυτούς τους σιχαίνομαι”. Και μαρτυρείται πως, στην κηδεία του Αγίου Λουκά, μεταξύ των πιστών Χριστιανών συνωστίζοντο Εβραίοι και Μουσουλμάνοι.
Διότι, ποιός, ο οποίος αγαπά και διψά για τη ζωή, δεν χαίρεται με τον ήλιο όταν ανατέλλει; Και ποιός ειλικρινής άνθρωπος, ανεξαρτήτως θρησκείας και πίστης, δεν αναγνωρίζει το μεγαλείο, το κατά πολύ και ασύλληπτα υπέρτερο του αισθητού ηλίου, που δίδει ο Ίδιος ο Χριστός, ο όντως Ήλιος της Δικαιοσύνης, στους δικούς Του μαθητές και μάρτυρες, στους δικούς Του Αγίους Επισκόπους, μοναχούς ή και απλούς χριστιανούς;
Αποχωριζόμενοι τον Επίσκοπο Ειρηναίο νιώσαμε μία γλυκεία θλίψη, όπως ένιωθαν οι άνθρωποι όταν αποχωρούσε ο Χριστός από την πόλη τους.
Βεβαιώθηκαμε ακόμη, από την παρουσία του Επισκόπου Ειρηναίου, πόσο εσφαλμένο είναι να ταυτίζουμε, ή να συγχαίουμε την Ορδόδοξη και απροσποίητη αγνότητα, ευαισθησία, αγάπη, τρυφερότητα και ειλικρινή μέριμνα για τον κόσμο, που χαρίζει ο Ίδιος ο Χριστός στους φίλους Του, με τον στείρο και ανέραστο οικουμενισμό αλλά και τον επίσης ανέραστο ορθοδοξισμό. Βεβαιωθήκαμε ακόμη, για κάτι που είχε προφητέψει ο Άγιος Παΐσιος.
Πως δηλαδή, έρχεται ο καιρός που θα γίνει Ένωση των Χριστιανών, όχι όπως την οραματίζεται ο οικουμενισμός και η παγκοσμιοποιητική πανθρησκεία των ανυποψίαστων οικουμενιστών, αλλά όπως την θέλει ο αγαπημένος Κύριος μας, ο Υιός της Παρθένου, που προσηύχετο εν αγωνία “ίνα ώσιν έν, καθώς ημείς”.
Αυτή η ενότητα, που μαρτυρείται από την Εκκλησία Του Χριστού ανά τους αιώνες μέσω των Αγίων της και των Μαρτύρων της, ήταν όντως ένα μεγαλειώδες μάθημα που ζήσαμε με την παρουσία του Επισκόπου Μπάτσκας, Ειρηναίου Μπούλοβιτς, στην πόλη της Ξάνθης.
Η ευθύνη δηλαδή, των Χριστιανών, και δη των Ορθοδόξων, που έχουν το πλήρωμα της αλήθειας είναι τεράστια απέναντι στον εαυτό των αλλά και την ιστορία ολόκληρη.
Είναι ενδεικτικό το τι απαντούσε ο Μαχάτμα Γκάντι όταν τον ερωτούσαν, “αφού εσύ διαβάζεις το ευαγγέλιο και προσπαθείς να μιμείσαι τον Χριστό, γιατι δεν βαπτίζεσαι χριστιανός;”: “Για να μην γίνω σαν τους Χριστιανούς που δεν αγαπούν και δεν πιστεύουν στο Χριστό”.
romfea.gr
