Στα καπνοχώραφα της Ροδόπης μικροί και μεγάλοι αγωνίζονται με την ελπίδα ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες.
Το πρόσωπο του, καμένο από τον ήλιο, μαρτυρά τις πολλές ώρες που πέρασε αυτό το καλοκαίρι στο πλευρό των αγροτών γονιών του. Ο μικρός Ντουρμάζ, λίγες μέρες πριν βρεθεί και πάλι στο σχολείο, εξακολουθεί να συλλέγει φύλλα καπνού, του γνωστού ανατολικού τύπου Μπασμά. «Βοηθάω την οικογένεια μου» δηλώνει και χαμογελά στη θέα του φωτογραφικού Φακού. Πιο εκεί ο ο κ. Ισμαήλ Χουσεϊν, καπνοπαραγωγός μια ζωή, όπως χαρακτηριστικά λέει, ήταν στην ηλικία του Ντουρμάζ, όταν ξεκίνησε να ασχολείται με τον καπνό κι ακόμη συνεχίζει.
«Περνάμε τα φυτά τέσσερις φορές, μέχρι να πάρουμε όλα τα φύλλα που πρέπει να μαζευτούν» δηλώνει ο έμπειρος καπνοκαλλιεργητής που φέτος έσπειρε 12 στρέμματα καπνό προσδοκώντας ότι η τιμή που θα δοθεί θα είναι καλύτερη από την περσινή. «Νομίζω ότι κάθε χρόνο για τους εμπόρους δουλεύουμε» δηλώνει με παράπονο έχοντας να περάσει μια ακόμη φορά όλη την καπνοφυτεία του.
Ο μικρός Ντουρμάζ ακούει με προσοχή γνωρίζοντας καλά κι εκείνος τις δυσκολίες της παραγωγής και της πώλησης. «Ούτε το γάλα μας το πληρώνουν» δηλώνει και σπεύδει να συγκεντρώσει τα «σπασμένα» φύλλα. «Έχω και πρόβατα, αλλά κι εκεί το γάλα θα το πληρωθούμε έξι μήνες μετά» δηλώνει κι αποκαλύπτει ότι για τους 25 τόνους που έχει παραδώσει έχει εισπράξει μόνο μια μικρή προκαταβολή. Τετρακόσια πρόβατα, δώδεκα στρέμματα καπνό και δουλειά από νωρίς τα ξημερώματα έως αργά το βράδυ. «Τι να κάνουμε; Ανάγκη έχουμε.» δηλώνει μη κρύβοντας τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει.
Με το φακό στις τρεις τα ξημερώματα ξεκινά το «σπάσιμο» των φύλλων και συνεχίζεται έως τις δώδεκα το μεσημέρι κι ύστερα πάλι το απόγευμα έως το βράδυ. Στα καπνοχώραφα της Ροδόπης μικροί και μεγάλοι αγωνίζονται με την ελπίδα ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες.
ΕΡΑ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ / ert.gr
