Η εμπορία λαθραίων τσιγάρων και χύμα καπνού από τη μια, τα πολύ μικρά ποσοστά κέρδους από την πώληση τσιγάρων από την άλλη, «γονατίζουν» μέρα τη μέρα τους ιδιοκτήτες περιπτέρων στην Κομοτηνή.
Περισσότερα από δέκα περίπτερα, ακόμη και μέσα στο κέντρο της πόλης, παραμένουν κλειστά. «Τριάντα χρόνια περιπτεράς τέτοια πτώση στις πωλήσεις δεν έχω ζήσει ποτέ» δηλώνει στην ΕΡΑ Κομοτηνής ο κ. Αντώνης, ιδιοκτήτης περιπτέρου. Σύμφωνα με τον ίδιο η πτώση του τζίρου αγγίζει το 50%!
Ενδεικτικό της δεινής οικονομικής θέσης στην οποία βρίσκονται οι καταναλωτές είναι η εμφάνιση των «τεφτεριών». Τα γνωστά από το παρελθόν μπλοκάκια επανήλθαν και το «γράφτα» ακούγεται συχνότερα.
Προσδοκώντας καλύτερες μέρες, επιμηκύνουν το ωράριο τους παραμένοντας από το πρωί έως αργά το βράδυ σε έναν χώρο μόλις λίγων τετραγωνικών με την ελπίδα ότι πολύ σύντομα θα ζήσουν καλύτερες μέρες.
Οι οικοδόμοι αγωνιούν
Η επαγγελματική τάξη των εργατών στις οικοδομές φυλλορροεί στη Ροδόπη. Λόγω της κρίσης που έπληξε τον τομέα των ανεγέρσεων τα τελευταία δέκα χρόνια δεν είναι λίγοι εκείνοι, που είτε εγκατέλειψαν τη δουλειά τους αναζητώντας άλλου είδους απασχόληση, είτε μετανάστευσαν στο εξωτερικό.
«Λίγοι έχουν απομείνει στο χώρο» δηλώνει ο κος Χασάν που από το 1977 εργάζεται ως χτίστης. Σήμερα είναι 58 ετών κι ευχαριστημένος που τον τελευταίο χρόνο βρίσκει ξανά μεροκάματα μετά από τρία χρόνια στην ανεργία. «Δεν πρόλαβα να βγω στην σύνταξη με πιάνουν οι αλλαγές που πέρασαν στην συνταξιοδότηση κι έτσι θα πρέπει να συνεχίσω να δουλεύω με τα πόδια να μην με κρατούν πια ψηλά στις σκαλωσιές» δηλώνει και σημειώνει ότι πολλοί συνάδελφοι του από την περιοχή των Σαπών μετανάστευσαν στην Ολλανδία.
Όσον αφορά στους νέους; Λίγοι είναι εκείνοι που επιλέγουν να ασχοληθούν με το απαιτητικό επάγγελμα του χτίστη. «Οι νέοι δεν έρχονται» παρατηρεί ο κος Χασάν και δεν κρύβει την αγωνία του, «αν δεν βρω δουλειά στις οικοδομές, ποιος θα με πάρει εμένα στα 58 μου σε άλλη δουλειά;»
