Γράφω μία αντιμνημονιακή μπαλάντα για τα δεινά των Ελλήνων κάτω από τη γερμανική μπότα. Αρχικά σκέφτηκα να τη γράψω σε ρε μινόρε, αλλά τελικά μου βγαίνει καλύτερα καλύτερα σε ρε παπάρα.
Και τώρα, στην τρέχουσα επικαιρότητα: Σύμφωνα με μία άλλη μελέτη του πανεπιστημίου της Φλωρεντίας, η Ελλάδα δεν σηκώνει πάνω από τέσσερις σταθμούς ΚΤΕΛ και τρεις σταθμούς στην καριέρα μου.
Επίσης, από το 2017 η ΔΕΗ θα στέλνει λογαριασμό και σε όσους έχουν ρευματισμούς.
Μαθαίνω ακόμα ότι για τη συμβολή του Λιακόπουλου στην ελληνική βιβλιογραφία, θα του απονεμηθεί ο χρυσός ιπτάμενος δίσκος.
Από τα παραλειπόμενα της ελληνικής μυθολογίας: Αφού εξόντωσε το φρικτό τέρας με τα πολλά κεφάλια, ο ατρόμητος ήρωας έκατσε παραδίπλα να πιει ένα ουζάκι και να τσιμπήσει καμιά μαριδούλα, εξού και ο μύθος αρχικά έμεινε γνωστός ως «ο Μερακλής και η Λερναία Ύδρα».
Η πρώτη δουλειά του Ουμπέρτο Έκο ήταν στο ράδιο Μπλάκμαν. Μη με ρωτήσετε τι έκανε.
Κάθε Κυριακή πριν ετοιμαστεί για το γήπεδο, ο Μπάμπης ο χούλιγκαν γέμιζε την μπανιέρα κι έκανε ένα ζεστό καφρόλουτρο.
– Από την άλλη, ο μυστηριώδης Τάκης ο Καράφλας ήταν διεθνώς γνωστός ως ο Τριχοδιώκτης των Πέντε Ηπείρων.
– Μικροί καλλιτεχνικοί διάλογοι:
– Γεια σας. Θέλω να κάνω τατουάζ ένα δράκο.
– Βεβαίως. Τι δράκο προτιμάτε;
– Τον Γιάγκο.
Και στην τελική, όταν δεν με νοιάζει τίποτα φοράω το μποξεράκι μου μάρκας Κάλβιν Κλάιν Μάιν και άντε γεια.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ – athensvoice.gr
