Με το κανονάκι, το σαντούρι και το βιολί στα χέρια τους, η Παναγιώτα, η Μαρία και η Ελπίδα, αλλά και με την μαγευτική της φωνή η Πομάκα Πινάρ.
Δίνουν ραντεβού στα παιδικά τους δωμάτια, πότε της μιας και πότε της άλλης. Μικρά κορίτσια, μεγάλα ταλέντα στη μουσική. Μικρασιάτικα τραγούδια, Θρακιώτικα, Νησιώτικα και ό,τι άλλο καλό, από το χώρο της παράδοσης «πιάσει» το αυτί τους, παίζεται και ξαναπαίζεται μέχρι «να τους βγει», όπως χαρακτηριστικά λένε . Με το κανονάκι, το σαντούρι και το βιολί στα χέρια τους, η Παναγιώτα, η Μαρία και η Ελπίδα, αλλά και με την μαγευτική της φωνή η Πομάκα Πινάρ.
«Είναι μια αρχή, έγινε κι ελπίζουμε να τα πάμε όλοι μας καλά» δηλώνει η Ελπίδα που άκουσε το κανονάκι σε μια συναυλία κι από εκεί και μετά «το ερωτεύτηκα» όπως χαρακτηριστικά δηλώνει. «Ήταν δύσκολο να βρω δάσκαλο. Είναι όργανα δύσκολα και οι δάσκαλοι στην Ξάνθη σπανίζουν» σημειώνει, κάνοντας λόγο για μια δύσκολη αρχή, αλλά σιγά-σιγά, «όλα πηγαίνουν καλύτερα.»
«Το σαντούρι κι εγώ το ερωτεύτηκα. Όταν είδα την Αρετή Κετιμέ να παίζει, είπα μέσα μου ότι μ’ αυτό το όργανο θέλω να ασχοληθώ. Τον τελευταίο 1,5 χρόνο που έχω το δικό μου, κατάφερα να βρω δάσκαλο και να πάρω τα πρώτα μαθήματα» δηλώνει η Μαρία και η Παναγιώτα με το βιολί στα χέρια της αποκαλύπτει ότι ο νονός της στάθηκε αφορμή να επιλέξει το βιολί, παρά τα μαθήματα πιάνου, που έπαιρνε από μικρή. «Οι δυνατότητες που σου δίνει το βιολί είναι περισσότερες ». Όσον αφορά στην πορεία του μουσικού τους σχήματος δηλώνει με βεβαιότητα ότι έχει μέλλον. «Από μια εκδήλωση μας καλούν σε άλλη » δηλώνει υποσχόμενες να συνεχίσουν δυναμικά κι αυτή την χρονιά, βγάζοντας πολλά –πολλά τραγούδια. «Από μικρή τραγουδάω» δηλώνει η Πινάρ κι υπόσχεται πολλές –πολλές ερμηνείες αγαπημένων τραγουδιών.
Η επίσημη πρώτη, η εμφάνιση των ταλαντούχων κοριτσιών στο κοινό της περιοχής έγινε με τον καλύτερο τρόπο, με μια συναυλία αλληλεγγύης στην Καβάλα για τους πρόσφυγες. Ακολουθεί μια δεύτερη εμφάνιση στη Βέροια και… ο δρόμος για τις «Μουσικές χορδές» είναι ανοικτός…
ΕΡΑ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ / ert.gr
