Ώριμο πια, στα 42 του χρόνια, αλλά πάντα νεανικό στην ψυχή, το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μηκους Δράμας, ετοιμάζεται και φέτος να υποδεχθεί τους έλληνες μικρομηκάδες στην πιο κεφάτη γιορτή του ελληνικού σινεμά, που κάθε Σεπτέμβρη μεταμορφώνει το κέντρο της Δράμας σε ένα ξέφρενο κινηματογραφικό πλατό.
Φεστιβάλ Δράμας είναι άλλωστε οι δεκάδες νέοι σκηνοθέτες που κάθε χρόνο το επιλέγουν για την πανελλαδική τους πρεμιέρα, αλλά και οι εκατοντάδες επισκέπτες, κυρίως νεαρής ηλικίας, που γεμίζουν ασφυκτικά τις αίθουσες και το πανέμορφο υδάτινο πάρκο της πόλης, όπου στεγάζεται το Φεστιβάλ.
Το εθνικό φεστιβάλ κινηματογράφου για τη μικρού μήκους ταινία, είναι εδώ για να αναδείξει τα νέα κινηματογραφικά ταλέντα εν τη γενέσει τους και να ενθαρρύνει την δημιουργία της ταινίας μικρού μήκους ως αυτόνομη κατηγορία που αφορά δημιουργούς κάθε ηλικίας.
Το 42ο Φεστιβάλ Ελληνικών Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, με καλλιτεχνικό διευθυντή τον Αντώνη Παπαδόπουλο, θα διεξαχθεί στην αίθουσα «Ολύμπια» και το Δημοτικό Ωδείο, έχοντας τα μάτια στραμμένα στην ανακατασκευή της μεγάλης Καπναποθήκης που θα στεγάσει επιτέλους τη διοργάνωση, μετά την περσυνή ανακοίνωση της συνεργασίας του με το Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο.
Συνολικά θα προβληθούν 199 ταινίες από 64 χώρες σε όλα τα προγράμματά του Φεστιβάλ.
ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ
Από τις 240 ελληνικές ταινίες που κατατέθηκαν φέτος (νέο ρεκόρ για το φεστιβάλ), 60 ταινίες θα διεκδικήσουν τα βραβεία της 42ης διοργάνωσης. Από αυτές οι 6 είναι ντοκιμαντέρ, οι 3 animation και οι 10 σπουδαστικές.
Συμμετέχουν πολλά νέα ταλέντα αλλά και αρκετοί παλιοί γνώριμοι του φεστιβάλ που έχουν διακριθεί στο παρελθόν. Την πανελλαδική του πρεμιέρα θα πραγματοποιήσει στη Δράμα και ο Βασίλης Κεκάτος που πριν μερικούς μήνες έγινε ο πρώτος έλληνας μικρομηκάς που απέσπασε τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες για την ταινία του «Η απόσταση ανάμεσα στον ουρανό κι εμάς».
Και φέτος, το ένα τρίτο των σκηνοθετών που διαγωνίζονται είναι γένους θηλυκού (22 είναι οι γυναικείες υπογραφές), ενώ σημαντικός είναι ο αριθμός των Ελλήνων του Κόσμου (16). Στο φετινό ελληνικό διαγωνιστικό θα προβληθούν συνολικά 21 ταινίες Ελλήνων που γύρισαν την ταινία τους σε ξένη γλώσσα: 14 από αυτές είναι αγγλόφωνες, 2 γαλλόφωνες, 2 γερμανόφωνες, ενώ υπάρχουν και κάποιες γυρισμένες στα ιταλικά, τα αραβικά και τα κουρδικά.
Οι φετινές «μικρές» που διαγωνίζονται, διάρκειας απο 4 έως 29 λεπτά, είναι ανεξάρτητες στην πλειονότητά τους παραγωγές, ενώ κάποιες έχουν χρηματοδοτηθεί από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογραφου, την ΕΡΤ, την Cosmote και το Onassis Culture.
Το προσφυγικό, ο πόλεμος, και οι συνέπειες τους στα παιδιά, συνεχίζουν να απασχολούν μια μερίδα των νεαρών δημιουργών, όπως η ανεργία, η φτώχια, η επαγγελματική κατάρρευση και τα διαψευσμένα όνειρα των νέων στην σύγχρονη Ελλάδα. Η διαχείριση της απώλειας, της ανημπόριας και των γηρατειών, οι σχέσεις μάνας-γιού και κόρης-πατέρα, ο έρωτας -και μάλιστα οι γκέι ερωτικές ιστορίες- φέτος φαίνεται να εμπνέουν ιδιαίτερα τους μικρομηκάδες.
Κάποιοι επέλεξαν να κάνουν ταινία αληθινά γεγονότα επί εμφυλίου, άλλοι αφηγούνται εφηβικές ιστορίες σεξουαλικής αφύπνισης, ενώ κάποιοι σχολιάζουν την Αθήνα του AIRBNB, της εγκληματικότητας, των ναρκωτικών και της διαδικτυακής πορνείας.
Και αν λείπουν οι κωμωδίες, θα δούμε ένα …βαμπίρ μιούζικαλ α λα ελληνικά, μια ταινια με φαντάσματα και μια αλληγορία για το τέλος του ανθρώπινου πολιτισμού.
Πολλοί είναι οι δημοφιλείς ηθοποιοί που πρωταγωνιστούν στις ταινίες του διαγωνιστικού. Ενδεικτικά αναφέρουμε τους: Γιώργο Πυρπασόπουλο, Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Γιάννη Κοκιασμένο, Ερρίκο Λίτση, Στέλλα Φυρογένη, Ρομάνα Λόμπατς, Ανδρέα Κωνσταντίνου, Γιώργο Αρμένη, Βαγγελιώ Ανδρεαδάκη, Μαρία Κεχαγιόγλου, Ιωάννα Τσιριγκούλη, Δημήτρη Ξανθόπουλο, Αργύρη Ξάφη, Γιώργο Γάλλο, Κατερίνα Παπουτσάκη, Κώστα Ξυκομηνό, Βασίλη Κουκαλάνι, Σοφία Κόκκαλη, Πηνελόπη Τσιλίκα, Γιάννη Παπαδόπουλο, Παύλο Ιορδανόπουλο, Έλενα Μαυρίδου, Σίσσυ Τουμάση, Χρήστο Καρτέρη, Σεραφίτα Γρηγοριάδου, αλλά και την πρωταγωνίστρια του θεάτρου Άττις Σοφία Χιλλ.
ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΤΜΗΜΑ
Το Φεστιβάλ, που φέτος συμπληρώνει 25 χρόνια από την διεθνοποίησή του, θα προβάλλει 67 ταινίες από 60 χώρες του κόσμου, από την Ακτή Ελεφαντοστού, την Ν.Αφρική και την Ανδόρα, μέχρι το Κατάρ, το Βιετνάμ, το Αζερμπαϊτζάν και το Αφγανιστάν.
Στο Διεθνές Διαγωνιστικό επελέγησαν να συμμετάσχουν οι εξής ταινίες από Ελλάδα:
• «Η απόσταση ανάμεσα στον ουρανό κι εμάς»» – Βασίλης Κεκάτος
• «Cloud» – Mιχάλης Δημητρίου
• «Καρτ Ποστάλ από το Τέλος του Κόσμου» -Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος
Και από την Κύπρο:
• «Εξομολόγηση» -Ανδρέας Σιεηττάνης
Το φετινό πρόγραμμα, ιδιαίτερα πλούσιο, παρουσιάζει πολλές εκπλήξεις:
* Την αγγλική ταινία «The Trap» έχει σκηνοθετήσει η Λένα Χίντι, η γνωστή Σέρσεϊ Λάνιστερ από το Game of Thrones η οποία επέλεξε για ηρωίδα της την συμπρωταγωνίστρια της στο πασίγνωστο σίριαλ Λαίδη Κάτλιν Σταρκ -κατά κόσμον Μισέλ Φέρλι.
*Ο χολιγουντιανός σταρ Τζέιμς Φράνκο (συν)σκηνοθετεί την Κλοέ Σεβινί στην αμερικανική ταινία «Birth of a poet», ένα παλιότερο πρότζεκτ του για μεγάλου μήκους που τελικά γύρισε σε short βερσιον.
*Ο ηθοποιός της σειράς Chernobyl Φίλιπ Μπαραντίνι υπογράφει την συγκλονιστική αγγλική ταινία «Boiling Point» που διαδραματίζεται στην κουζίνα ενός εστιατορίου.
*Ο γωστός αμερικάνος ηθοποιός Τομ Σκέριτ δάνεισε την φωνή του για το animation «The Phantom 52» (HΠΑ-Ιαπωνία), ενώ η ταινία animation «Daughter» της νεαρής Daria Kashcheeva από την Τσεχία ηταν φέτος υποψήφια για τα Student Oscars.
*Στην ταινία «Gupsy Hunt» από τη Δανία, μετά τη συγχώνευση μιας πολυεθνικής, οι εργαζόμενοι ψυχαγωγούνται κάνοντας σαφάρι …Τσιγγάνων.
Και σίκουελ μικρού μήκους
Φέτος, στη Δράμα επανέρχονται με τις νέες τους ταινίες σκηνοθέτες που στο παρελθόν έχουν βραβευτεί στο Φεστιβάλ, όπως η ιταλίδα Αλεσάντρα Πεσέτα (2018), ενώ θα δούμε μέχρι και σίκουελ: το “Elena” από την Κολομβία αποτελεί συνέχεια της βραβευμένης στη Δράμα το 2017 ταινίας “Genaro”:
Μια ματιά στην θεματολογία του φετινού διαγωνιστικού φανερώνει μια διεθνή τάση προς «βαριά» θέματα: δυσλειτουργικές οικογένειες, παιδιά στο δρόμο, προβληματικές σχέσεις γονέων-παιδιών, τρίτη ηλικία, καταπίεση των μουσουλμάνων γυναικών, Τζιχάντ, εργασιακές σχέσεις και συγχωνεύσεις πολυεθνικών, «ανθρωποφαγία», και μια άλλη, υπόγεια τρομοκρατία που καλλιεργεί τον φόβο της τρομοκρατίας. Η τάση για weird ταινίες είναι ορατή, αλλά οι κωμωδίες παραμένουν και εδώ λιγοστές –κι αυτές πικρές, θίγουν κυρίως κοινωνικα ζητήματα. Ο έρωτας, ευτυχώς, πάντα παρών.
