Η εξερεύνηση φαίνεται να αποτελεί σημαντική κινητήρια δύναμη κατά την πρώιμη παιδική ηλικία, σημαντικότερη και από την ίδια την επιβράβευση, γιατί βοηθά τα παιδιά να αφομοιώσουν όσες περισσότερες πληροφορίες και ερεθίσματα μπορούν.
Πόσο δελεαστικό είναι το μυστήριο για τα παιδιά; Έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Οχάιο πραγματοποίησε σχετική μελέτη και κατέληξε σε ενδιαφέροντα ευρήματα σχετικά με τα παιδιά προσχολικής ηλικίας.
Σύμφωνα με τα ευρήματα, η επιθυμία των παιδιών για εξερεύνηση είναι συχνά μεγαλύτερη από την ίδια την ανταμοιβή. Η ενδιαφέρουσα μελέτη με επικεφαλής την Nathaniel Blanco, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Οχάιο, δημοσιεύεται στο Developmental Science.
Ο συ-συγγραφέας της μελέτης Vladimir Sloutsky, καθηγητής Ψυχολογίας, εξηγώντας τα αποτελέσματα από τα δύο ξεχωριστά πειράματα που πραγματοποίησαν για να κατανοήσουν τη συμπεριφορά των παιδιών, δήλωσε «Η εξερεύνηση φαίνεται να αποτελεί σημαντική κινητήρια δύναμη κατά την πρώιμη παιδική ηλικία, σημαντικότερη και από την ίδια την επιβράβευση, γιατί βοηθά τα παιδιά να κατανοήσουν πώς λειτουργεί ο κόσμος γύρω τους».
Κατά το πρώτο πείραμα, παρουσιάστηκαν σε 32 τετράχρονα και 34 ενήλικες τέσσερις εξωγήινες φιγούρες από ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι, κάθε μία από τις οποίες αντιστοιχούσε σε έναν διαφορετικό αριθμό εικονικών ζαχαρωτών (10, 3, 2 και 1) που κέρδιζαν οι συμμετέχοντες όποτε κλίκαραν πάνω τους. Σκοπός ήταν οι συμμετέχοντες να συγκεντρώσουν όσα περισσότερα ζαχαρωτά μπορούσαν στο πλαίσιο 100 ευκαιριών. (Τα παιδιά θα μπορούσαν να μετατρέψουν τα εικονικά ζαχαρωτά σε πραγματικά αυτοκόλλητα στο τέλος του πειράματος.)
Όπως ήταν αναμενόμενο, οι ενήλικες αναγνωρίζοντας την πλέον κερδοφόρα φιγούρα, την επέλεξαν σε ποσοστό 86%. Αντιθέτως, το ποσοστό στην ομάδα των ανηλίκων περιορίστηκε στο 43%.
Στη δεύτερη δοκιμασία, η εικονική ανταμοιβή που έδιναν τρεις από τις τέσσερις φιγούρες ήταν ορατή και η μία κρυμμένη. Η επιλογή που ήταν κρυμμένη καθορίστηκε τυχαία σε κάθε γύρο, οπότε άλλαξε σχεδόν κάθε φορά. Ωστόσο, ο αριθμός εικονικών ζαχαρωτών και των τεσσάρων επιλογών παρέμεινε σταθερός.
Όπως και στο πρώτο πείραμα, οι ενήλικες κλίκαραν την καλύτερη επιλογή σε κάθε γύρο με ποσοστό 94%, πολύ περισσότερο από τα παιδιά που επέλεξαν την πλέον συμφέρουσα φιγούρα σε ποσοστό μόλις 40%.
Επιπρόσθετα, η κρυφή επιλογή επιλέχθηκε από τους ενήλικες κατά 84% όταν αφορούσε τη φιγούρα με την υψηλότερη ανταμοιβή, ενώ οι ανήλικοι την κλίκαραν κατά 40%, ασχέτως της φιγούρας που έκρυβε.
Οι επιλογές των παιδιών δεν ήταν τυχαίες
Οι ερευνητές, για να κατανοήσουν τη συμπεριφορά των παιδιών κατά την πρώτη δοκιμασία, προχώρησαν σε ένα τεστ μνήμης που έδειξε ότι 20 από τα 22 παιδιά αναγνώρισαν σωστά ποια φιγούρα έκρυβε τη μεγαλύτερη ανταμοιβή.
Ενδιαφέρον αποτελεί και το γεγονός πως τα παιδιά δεν επέλεγαν τυχαία φιγούρες, αλλά προσπαθούσαν να περάσουν συστηματικά από από κάθε διαθέσιμη επιλογή για την εξερευνήσουν. Όπως και στη δοκιμασία με την κρυφή φιγούρα, τα παιδιά προτίμησαν την εξερεύνηση και τις νέες πληροφορίες παρά τα σίγουρα εικονικά ζαχαρωτά, ανέφερε η Δρ Blanco.
Βέβαια, πρέπει να σημειωθεί πως υπήρχαν υποκειμενικές διαφορές στις επιλογές των παιδιών, σύμφωνα με τον Δρ. Sloutsky. Μερικά παιδιά, για παράδειγμα, ενήργησαν κατά τον τρόπο των ενηλίκων και σχεδόν πάντα κλίκαραν την επιλογή με τη μεγαλύτερη αξία. Στο δεύτερο πείραμα, υπήρξαν παιδιά που απέφυγαν συστηματικά την κρυφή επιλογή. Αυτές οι παραλλαγές, εξήγησε, μπορεί να σχετίζονται με το διαφορετικό επίπεδο γνωστικής ωρίμανσης στο κάθε παιδί.
Όπως κατέληξαν οι ερευνητές, μολονότι τα παιδιά περνούν μια φάση όπου η συστηματική εξερεύνηση είναι ένας από τους κύριους στόχους τους, υπάρχει σημαντική κανονικότητα στη συμπεριφορά τους και η φαινομενικά περίεργη απόκρισή τους στις δοκιμασίες, αποτελεί μάλλον προϊόν της προσπάθειάς τους να αφομοιώσουν όσες περισσότερες πληροφορίες και ερεθίσματα μπορούν.
ygeiamou.gr
