Αγώνας είναι να τρέχεις μαζί με άλλους ανθρώπους στην ίδια ακριβώς διαδρομή, την ίδια ακριβώς στιγμή, προσπαθώντας να ξεπεράσεις τις δυσκολίες που παρουσιάζει το τερέν
Γράφει ο Γιώργος Ματζαρίδης
Η ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας που συντελείται τα τελευταία χρόνια έχει οδηγήσει στην δημιουργία πολλών και διαφορετικών νέων θεσμών σε διάφορους τομείς. Έτσι και στο κομμάτι του αθλητισμού έχει καταφέρει να διεισδύσει, δημιουργώντας έναν νέο τρόπο διοργάνωσης αγώνων, το virtual run.
Οι αγώνες αυτοί δεν είναι τίποτα άλλο από εικονικούς αγώνες στους οποίους μπορεί να συμμετάσχει όποιος επιθυμεί, κάνοντας μια απλή αίτηση συμμετοχής, καταβάλλοντας ένα ποσό, εάν αυτό απαιτείται από την διοργανώτρια αρχή και στην συνέχεια τρέχοντας μία συγκεκριμένη απόσταση μία προκαθορισμένη μέρα καταγράφοντάς την με μία εφαρμογή από το κινητό του τηλέφωνο ή από το ρολόι του και να αποστέλλοντάς την στους διοργανωτές.
Μερικές μέρες μετά έρχεται και η τελική κατάταξη. Τέλος, οι περισσότεροι αγώνες και ειδικά αυτοί που περιλαμβάνουν επί πληρωμή συμμετοχή δίνουν στους συμμετέχοντες ένα μπλουζάκι, ένα μετάλλιο και ίσως κάποια άλλα αναμνηστικά δώρα, καθώς και μία βεβαίωση συμμετοχής.
Η παραπάνω διαδικασία ακούγεται ενδιαφέρουσα, καθώς δεν χρειάζεται κανείς να κάνει περιττά έξοδα σε μετακινήσεις ή να περάσει αρκετές ώρες περιμένοντας να δηλωθεί στην γραμματεία ενός αγώνα με 3000 συμμετέχοντες, επίσης κάποιος έχει την δυνατότητα να τρέχει σε μία γνωστή γι’ αυτόν διαδρομή, φέρνοντας έτσι ένα καλύτερο τελικό αποτέλεσμα, ενώ ακόμα και αν ντρέπεται να τρέξει μπροστά σε μεγάλο κοινό, καθώς πιθανόν θεωρεί πως θα μείνει αρκετά πίσω και θα γελοιοποιηθεί, πλέον έχει την δυνατότητα να <<κρυφτεί>>.
Όλα τα <<θετικά>> προαναφερθέντα λίγους συγκινούσαν μέχρι τον ερχομό της πανδημίας με τους περισσότερους να συμμετέχουν όπως είναι φυσιολογικό σε αγώνες που απαιτείται η φυσική τους παρουσία, όμως ο κορονοϊός που τόσο έχει αλλάξει την καθημερινότητά μας, έχει έρθει να ταράξει κι εδώ τα νερά.
Έτσι με την συντριπτική πλειοψηφία των αγώνων να έχουν αναβληθεί οριστικά, αρκετός κόσμος μην μπορώντας να συμμετάσχει στους αγαπημένους τους αγώνες, αναγκάζεται να τρέξει σε αυτούς μέσω διαδικτύου ή να βρει άλλους αγώνες οι οποίοι δεν υπήρχαν ποτέ και είναι απλά και μόνο ένα εικονικό δημιούργημα.
Το πρόβλημα με αυτού του είδους τους αγώνες είναι ότι απλούστατα δεν είναι αγώνες.
Η κατάθεση ενός αριθμού που θα αποτελέσει κομμάτι μίας λίστας με άλλους αριθμούς μόνο αγώνες δεν μπορεί να ονομαστεί.
Αγώνας είναι να τρέχεις μαζί με άλλους ανθρώπους στην ίδια ακριβώς διαδρομή, την ίδια ακριβώς στιγμή, προσπαθώντας να ξεπεράσεις τις δυσκολίες που παρουσιάζει το τερέν του αγώνα, μαχόμενος με τις καιρικές συνθήκες, αλλά και με τους συναθλητές σου που για ορισμένα λεπτά γίνονται οι ανταγωνιστές σου στο παιχνίδι της θέσης και του μεταλλίου.
Αγώνας επίσης είναι η επαφή με το χώρο που σε περιβάλλει, γνωριμία με τους ανθρώπους που σε περιτριγυρίσουν και με τους οποίους σε αρκετές περιπτώσεις θα σου δοθεί η δυνατότητα να αναπτύξεις σχέσεις και δεσμούς που θα αντέχουν χρόνια και θα συνεχίσουν να υπάρχουν ακόμα και εκτός αγωνιστικών χώρων.
Τέλος και κλείνοντας οι συγκεκριμένες διοργανώσεις πράγματι ξεφτιλίζουν την έννοια του αθλητισμού, όμως δυστυχώς είναι μία από τις ελάχιστες αγωνιστικές ευκαιρίες για ένα αθλητή του οποίου το πάθος και η όρεξη σε αυτή την κατάσταση αγωνιστικής ανομβρίας που διανύουμε κλονίζονται.
Επομένως αυτό που θα πρέπει να μας μείνει από τα παραπάνω είναι ότι καλό θα ήταν να αξιοποιήσουμε την δυνατότητα που μας δίνουν αυτοί οι αγώνες ώστε να συγκριθούμε με άλλους δρομείς, αλλά και να δοκιμάσουμε και τον εαυτό μας, χωρίς όμως να ξεχνάμε το γεγονός ότι δεν πρόκειται για κανονικούς αγώνες, αλλά για μία απλή λίστα που προκύπτει από προσπάθειες ανθρώπων σε διαφορετικά περιβάλλοντα και συνθήκες και να συνεχίσουμε να επιζητούμε αγώνες που απαιτείται η φυσική μας παρουσία, ακόμα και αυτή την εποχή του κορονοϊού τηρώντας πάντα φυσικά τα μέτρα υγειονομικής φύσεως που τους περικλείουν.
