Γράφει ο Γιώργος Ματζαρίδης
Αρχικά, η συμπεριφορά μας μέσα στον χώρο του γυμναστηρίου απαιτείται να είναι κόσμια, όπως άλλωστε και σε κάθε άλλη φάση της καθημερινότητας μας. Φωνές, κραυγές, απαράδεκτο λεξιλόγιο, σεξιστικά σχόλια και κάθε άλλου είδους παρόμοιες συμπεριφορές, είναι καταδικαστέες και απολύτως ανάρμοστες σε ένα χώρο που έχει ως στόχο πέρα της σωματικής βελτίωσης, να δημιουργήσει ψυχικά και πνευματικά καλύτερους ανθρώπους.
Συνεχίζοντας, ο κάθε άνθρωπος που παραβρίσκεται στον χώρο αυτό με την ιδιότητα του αθλητή, επιβάλλεται να διαθέτει μία πετσέτα την οποία θα πρέπει και να χρησιμοποιεί, ώστε να διαφυλαχθούν οι συνθήκες υγιεινής.
Επόμενος κανόνας που αποτελεί και αρχή των περισσότερων γυμναστηρίων, είναι η επανατοποθέτηση των οργάνων γυμναστικής (αλτήρες, μπάρες, μπάλες kettlebell κ.α.) στο σημείο όπου βρισκόταν, πριν ο αθλούμενος τα χρησιμοποιήσει.
Επίσης, ο κάθε ασκούμενος είναι υποχρεωμένος να αφήνει τα πράγματα του στον ειδικό διαμορφωμένο χώρο που κάθε γυμναστήριο διαθέτει (αποδυτήρια) και όχι να τα τοποθετεί, όπου αυτός θελήσει μέσα στον χώρο.
Ακόμα, η ρίψη οργάνων γυμναστικής στο δάπεδο θα πρέπει να αποφεύγεται, διότι εκτός του ότι προκαλεί φθορά στον εξοπλισμό του γυμναστηρίου, αποτελεί και ένα απαράδεκτο σκηνικό για τους υπολοίπους, οι οποίοι δεν είναι υποχρεωμένοι να έρχονται σε επαφή με τον θόρυβο που προκαλείται. Επίσης η παραπάνω ενέργεια θέτει σε κίνδυνο τον αθλητή που την διενεργεί, αλλά και τον περίγυρό του. Εξαίρεση αποτελούν γυμναστήρια τα οποία διαθέτουν ειδικό δάπεδο ιδανικό για την απορρόφηση κραδασμών το οποίο πιθανόν να βρίσκεται σε έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο σε κάποιο σημείο του γυμναστηρίου.
Επιπλέον, παρατηρείται το φαινόμενο πολλοί ασκούμενοι στην τελευταία κυρίως επανάληψη του κάθε set όταν γυμνάζονται σε κάποιο μηχάνημα, στη φάση της επιστροφής στην αρχική θέση του εκάστοτε βραχίονα που διαθέτει το κάθε μηχάνημα, να εγκαταλείπουν την προσπάθεια με αποτέλεσμα τα κιλά που ήδη έχουν ανυψωθεί μέσω του βραχίονα, να προσκρούουν με δύναμη στα κιλά που βρίσκονται από κάτω, με αποτέλεσμα την δημιουργία ενός εκκωφαντικού θορύβου και την φθορά του μηχανήματος, γεγονός επίσης απαράδεκτο και κατακριτέο.
Τέλος, οι χρήστες των καρδιοαναπνευστικών μηχανημάτων και πιο συγκεκριμένα των διαδρόμων, καλό θα ήταν να γνωρίζουν ότι ο διάδρομος είναι ένα μηχάνημα το οποίο εφ’ ενός έχει την δυνατότητα να μας γυμνάσει εφ’ ετέρου όμως μπορεί να γίνει ιδιαίτερα επικίνδυνο, καθώς η εκτεταμένη χρήση του είναι ικανή να προκαλέσει έντονη κόπωση, η οποία με την σειρά της μπορεί να φέρει μέχρι και την απώλεια των αισθήσεων μας, προκαλώντας έτσι μια πτώση και πολύ πιθανόν έναν σοβαρό τραυματισμό. Το ίδιο επικίνδυνο είναι και το τρέξιμο στον διάδρομο σε πολύ μεγάλες ταχύτητες, αφού μία και μόνο αδέξια κίνηση αρκεί ώστε να επέλθει μία αρκετά επώδυνη πτώση.
Σαν συμπέρασμα, τα παραπάνω σε ορισμένους ανθρώπους πολύ πιθανόν να φαντάζουν υπερβολικά, όμως για να μπορέσει ένα γυμναστήριο, όπου γυμνάζονται άνθρωποι όλων των ηλικιών και των αθλητικών ικανοτήτων, ο κάθε ένας με τα προβλήματα και τις ιδιαιτερότητες του, να λειτουργήσει ομαλά, θα πρέπει όλοι μας να σεβαστούμε τον διπλανό μας και να τηρήσουμε τους παραπάνω κανόνες, αλλά και όλους τους κανόνες που γενικότερα ακολουθούμε στην καθημερινότητα μας.
