Γράφει ο Γρήγορης Καραγιαννίδης
21 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τον θάνατο του δημοσιογράφου και κριτικού κινηματογράφου, Βασίλη Ραφαηλίδη. Μίας προσωπικότητας που άφησε το στίγμα της μέσα απο τις ρηξικέλευθες απόψεις που διατύπωσε.
Ένας άνθρωπος βαθιά αντιρατσιστής και αντιεθνικιστής. Που με κάθε του κείμενο και τοποθέτησή του προκαλούσε τις αντιδράσεις των "εθνικά σκεπτόμενων", οι οποίοι μάλιστα κατέφευγαν σε χυδαίες λεκτικές επιθέσεις εναντίον του.
Ο Βασίλης Ραφαηλίδης τολμούσε να διατυπώνει μια εντόνως ριζοσπαστική σκέψη, σε καιρούς που κυριαρχούσε ως αφήγημα η εθνική υστερία, και η "προτεσταντική ηθική". Προσπαθώντας, μέσα από τα γραπτά του, να μας κάνει να σκεφτόμαστε περισσότερο, με το να έρευνα βαθιά την ιστορία, και να μας την προσφέρει στην αντικειμενική μορφή της, και όχι στην παραποιημένη μορφή - "καλειδοσκόπιο", που το "εθνικό αφήγημα" εισήγαγε στο εκπαιδευτικό σύστημα και τη διδακτέα ύλη.
Ένας αμετανόητος Αριστερός, ο οποίος αν και στήριξε το ΚΚΕ μέχρι το τέλος της ζωής του, είχε την δική του ελεύθερη, ριζοσπαστική πολιτική σκέψη, μακριά από "κομματικές γραμμές" και ντιρεκτίβες.
Θα κλείσω το κείμενο αυτό με έναν προσωπικό συλλογισμό. Ο Βασίλης Ραφαηλίδης, χαρακτηρίζεται πολλές φορές ως "αιρετικός" απέναντι στο κυρίαρχο αφήγημα. Τι συμβαίνει όμως, όταν ο υποτιθέμενος "αιρετικός", δε κάνει τίποτε άλλο, από το να προσπαθεί να επαναφέρει τον αναγνώστη στην ορθολογική σκέψη ενάντια σε ένα στρεβλό κυρίαρχο αφήγημα;
Σε αυτην την περίπτωση ας αναλογιστούμε ποιος είναι ο αιρετικός με τη χριστιανική (και όχι θεολογική) έννοια της λέξεως, και ποιος όχι...
Ως φόρο τιμής, παραθέτω ως υστερόγραφο, μερικά αποσπάσματα απο το πλούσιο έργο του.
"Όσο πιο χαλαρά ιδεολογικά και οργανωτικά είναι ένα Αριστερό κόμμα τόσο ευκολότερα κατακλύζεται από τους οπορτουνιστές όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου, όταν, π.χ., κερδηθούν οι εκλογές."
[Απόσπασμα άρθρου του από το 1985]
"Όσο πιο μπάσταρδος είναι κανείς, τόσο ξελαρυγγιάζεται ουρλιάζοντας για τη «γνησιότητά» του."
"Χρειάστηκε καιρός για να καταλάβω πως, σε τούτο τον τόπο, όσο πιο βλαξ είσαι, τόσο καλύτερος εθνικόφρων γίνεσαι."
"Είναι αφέλεια πρώτου βαθμού να πιστεύει κανείς πως το Κέντρο είναι δυνατό να έχει κάποια έστω και μακρινή σχέση με κάποια έστω και δυσκαθόριστη Αριστερά. Το Κέντρο είναι μια μετριοπαθής Δεξιά που συγκεντρώνει λαπάδες πάσης φύσεως.
Προσωπικά, εγώ ο αριστερός, πάντα προτιμούσα την παραδοσιακή Δεξιά απ' το Κέντρο, που μπερδεύει διαρκώς τα πάντα έτσι που κουνιέται σαν εκκρεμές μια προς τα δεξιά, μια προς τα αριστερά, για να ισορροπεί τελικά πάντα απ' τα δεξιά."
[Απόσπασμα του βιβλίου του "Ιστορία (κωμικοτραγική) του Νεοελληνικού κράτους 1830-1974"]
"Ο πιο σίγουρος τρόπος να αποβλακωθεί κανείς είναι να φοιτήσει σε ελληνικό σχολείο."
[Απόσπασμα του βιβλίου του "Μνημόσυνο για έναν ημιτελή θάνατο"]
"[...] για να υπάρξουν κομμουνιστές, πρέπει πρώτα να καταρρεύσουν όλα τα κομμουνιστικά καθεστώτα και όλα τα γραφειοκρατικά κομμουνιστικά κόμματα."
[Απόσπασμα του βιβλίου του "Μνημόσυνο για έναν ημιτελή θάνατο"]
Οι απόψεις του άρθρου ανήκουν στον γράφοντα, και δεν ταυτίζονται απαραίτητα με αυτές του μέσου στο οποίο δημοσιεύεται το κείμενο.
Ακολουθήστε το XanthiNea.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα της Ξάνθης και όλες τις ειδήσεις.