Το ντοκιμαντέρ Kukeri του αμερικανικού περιοδικού New Yorker, που παρουσιάζει παραδοσιακές βουλγαρικές πρακτικές αιώνων, προβλήθηκε την Τετάρτη, 3 Μαΐου, όπως έγραψε το εβδομαδιαίο περιοδικό. Το ντοκιμαντέρ μικρού μήκους, σε σκηνοθεσία Κιλιάν Λασαμπλιέρ, διαρκεί σχεδόν εννέα λεπτά και “δείχνει πώς ένα εποχιακό τελετουργικό επιβιώνει μέσα στους αιώνες – και τι σημαίνει για όσους το ασκούν”.
Σύμφωνα με το άρθρο, ο Λασαμπλιέρ ήθελε να αναδημιουργήσει “αυτό το αινιγματικό και απόκοσμο συναίσθημα” που ένιωσε όταν ανακάλυψε για πρώτη φορά τη συγκεκριμένη παράδοση.
Ο σκηνοθέτης ανακάλυψε τυχαία το Κούκερι μια μέρα κοιτάζοντας μια σειρά με τίτλο “Wilder Mann” του Γάλλου φωτογράφου Σαρλ Φρεζέ. Το έργο περιλαμβάνει εικόνες από τελετές μασκαρέματος σε όλη την Ευρώπη, πολλές από τις οποίες έχουν προχριστιανικές ρίζες, κυρίως η παράδοση του kukeri, με τις περίτεχνες φορεσιές του, προσέλκυσε την προσοχή του Λασαμπλιέρ.
“Κάθε χρόνο, καθώς ο χειμώνας δίνει τη θέση του στην άνοιξη, άνδρες στα βουλγαρικά χωριά φορούν γιγάντιες στολές και χορεύουν μαζί, κάνοντας περιστροφές και χτυπώντας κουδούνια για να διώξουν τα εχθρικά πνεύματα και να καλωσορίσουν μια γόνιμη χρονιά”, έγραψε το New Yorker.
Ο Λασαμπλιέρ πέρασε μήνες προγραμματίζοντας, κάνοντας επισκέψεις σε χωριά της Βουλγαρίας, ερευνώντας, πραγματοποιώντας συνεντεύξεις. Αντίθετα, η κινηματογράφηση του ντοκιμαντέρ συμπτύχθηκε σε πέντε ημέρες στα τέλη Φεβρουαρίου με αρχές Μαρτίου 2022. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων ο σκηνοθέτης και η ομάδα του πήγαν σε επτά διαφορετικά χωριά και συναντήθηκαν με περισσότερους από σαράντα Κούκερι. “Όπου κι αν στρίψετε, η κάμερά σας φαίνεται να έχει μια ιστορία να πει”, έλεγε ο σκηνοθέτης που μιλούσε για την εμπειρία του στο New Yorker. Ερημωμένα μνημεία της σοβιετικής εποχής σημάδεψαν το τοπίο, όπως και “εξοχικά σπίτια γεμάτα ζωή”. Για τις συνεντεύξεις πολλοί Κούκερι καλούσαν τον Λασαμπλιέρ και την ομάδα του στα σπίτια τους, όπου μάσκες και κουδούνια ήταν κρεμασμένα στους τοίχους και υπήρχε “πάντα ένα μπουκάλι σπιτική ρακία”(παραδοσιακό ποτό Βουλγαρίας) — μπράντι από φρούτα — “στο τραπέζι”.
Η μουσική επένδυση της ταινίας είναι εμπνευσμένη από το “The Mystery of Bulgarian Voices”, ένα άλμπουμ που περιλαμβάνει ηχογραφήσεις βουλγαρικών παραδοσιακών τραγουδιών.
“Πολλά νέα καθεστώτα προσπάθησαν να εξαλείψουν αυτή την πρακτική”, αναφέρει το κείμενο στην οθόνη στο τέλος της ταινίας. Το επίκεντρο του ντοκιμαντέρ είναι ακριβώς η επιβίωση – όχι μόνο για μεμονωμένα πρόσωπα, αλλά για γενιές, έγραψε το New Yorker.
Ακολουθήστε το xanthinea.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλα τα τελευταία Νέα της Ξάνθης, καθώς και Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Xanthinea.gr
