Έκαψαν το «Χριστοκούρ» στα Κομνηνά της Ξάνθης [ΒΙΝΤΕΟ]

Το «Χριστοκούρ» έκαψαν το απόγευμα του Σαββάτου (23/12) οι κάτοικοι στα Κομνηνά, της Ξάνθης, αναβιώνοντας ένα έθιμο του Πόντου.

Στην όμορφη, ζεστή, χριστουγεννιάτικη γιορτή που διοργάνωσε ο Πολιτιστικός Σύλλογος Κομνηνών, με την υποστήριξη του Δήμου, υπήρχαν τα πάντα: παράδοση, ζεστό κρασί, πυροτεχνήματα, δώρα, ζεστή σοκολάτα και παιδικά χαμόγελα.

Η χριστουγεννιάτικη γιορτή πραγματοποιήθηκε και φέτος στην πλατεία του χωριού, η οποία έχει φορέσει τα εορταστικά της.

Εκεί, τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να παίξουν, να χορέψουν, να τραγουδήσουν και να δουν από κοντά τον Άι Βασίλη ο οποίος έφτασε με το όχημά του, μοίρασε δώρα και σκόρπισε χαμόγελα.

Προηγήθηκε η αναβίωση ενός ιδιαίτερου εθίμου, το κάψιμο του «Χριστοκούρ». Στον χώρο της πλατείας δημιουργήθηκε μια ειδική ξύλινη κατασκευή, που θύμιζε χριστουγεννιάτικο δέντρο, που παραδόθηκε στη φωτιά με μικρούς και μεγάλους να εύχονται καλά Χριστούγεννα.

Στους παρευρισκόμενους προσφέρθηκε ζεστό κρασί, ζεστή σοκολάτα, διάφορες εορταστικές λιχουδιές ενώ η εκδήλωση συνοδεύτηκε από πυροτεχνήματα τα οποία δημιούργησαν μια όμορφη και άκρως εορταστική πινελιά στην ατμόσφαιρα.

Είναι η δεύτερη χρονιά που διοργανώνεται αυτή η ζεστή και φιλόξενη χριστουγεννιάτικη γιορτή στον ορεινό οικισμό της Ξάνθης, με την ευχή να μετατραπεί σε έναν θεσμό που θα αναβιώνει για πολλά χρόνια.

Η ιστορία του εθίμου

Στον Πόντο τα Χριστούγεννα τα τιμούσαν με ευλάβεια και λαμπρότητα, καθώς είναι μια από τις σημαντικότερες γιορτές της Χριστιανοσύνης και ως γνωστόν οι Πόντιοι είναι βαθιά θρησκευόμενοι. Έδιναν, μεν, μεγάλη σημασία το θρησκευτικό κομμάτι των ημερών, ωστόσο δεν παρέλειπαν και τις ετοιμασίες για το γιορτινό τραπέζι.

Μεταξύ άλλων, το βράδυ της παραμονής οι νοικοκυραίοι έκαιγαν στο τζάκι το «Χριστοκούρ’», ένα κούτσουρο, ειδικά κομμένο, για τη συγκεκριμένη μέρα. Το άναβαν με τον πρώτο χτύπο της καμπάνας και προσπαθούσαν να κρατήσουν την φωτιά αναμμένη τις τρεις μέρες των Χριστουγέννων, τα λεγόμενα «Χριστουήμερα». Επιπλέον, τοποθετούσαν το κούτσουρο έτσι ώστε να καίγεται όρθιο, καθώς πίστευαν πως έτσι θα τους φέρει καλοτυχία. Ήταν τόσο σημαντική αυτή η διαδικασία, που λόγω του φόβου τους μήπως αποκοιμηθούν και δεν ακούσουν το χτύπο της καμπάνας για να ανάψουν το «Χριστοκούρ’», είχαν αναθέσει στον «ζαγκότζον» να περάσει και να τους χτυπήσει την πόρτα με το ραβδί του.