Εορτολόγιο – Σήμερα, Κυριακή 24 Δεκεμβρίου, είναι της Ευγενίας της οσιομάρτυρος και του Αγίου Αχμέτ του νεομάρτυρος.
Αυτό σημαίνει ότι γιορτάζουν οι: Αχμέτ, Ευγενία, Ευγενούλα, Ευγενίτσα, Τζένη, Τζενούλα, Ευγενίκη
Ανατολή: 07.38
Δύση: 17.10
Σελήνη: 10 ημερών
Εορτολόγιο – Άγιος Αχμέτ, ο Τούρκος που αγίασε
Του Σπύρου Συμεών για την Romfea.gr
Ο Άγιος Αχμέτ έρχεται σήμερα παραμονή Χριστουγέννων να μας θυμίσει αλλά και να μας παραδειγματίσει.
Επίκαιρος όσο ποτέ ο νεομάρτυς Αχμέτ μας θυμίζει κάτι που σήμερα όπως και άλλωτε πολεμιέται.
Η Αλήθεια πάντα την πολεμούν, δεν έχει κανείς ανάγκη να πολεμήσει το ψέμα. Ή το καταρρίπτει, ή το αποδέχεται, ή το προσπερνά.
Την Αλήθεια όμως όποιος δεν την θέλει δεν την προσπερνά αλλά ούτε και μπορεί να την καταρρίψει για αυτό την πολεμά προσπαθώντας με πολλούς τρόπους να την λασπώσει μη γνωρίζοντας μέσα στην τύφλωση του σκότους του ότι καθετί που αξίζει όσο κι αν το λασπολογία τόσο αυτό θα λάμπει…
Ο Άγιος Αχμέτ ήταν μουσουλμάνος και Τούρκους. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, την Πόλη των πόλεων τον 17ο αιώνα.
Ευγενής στην καταγωγή και με μεγάλη οικονομική ευχέρεια ήταν γραφιάς του αρχιλογιστή, αξίωμα ιδιαίτερα υψηλό και με πολλές προσβάσεις.
Είχε στην δούλεψή του δύο “σκλάβες”. Η μία ήτο μεγάλη σε ηλικία ενώ η άλλη αρκετά νεαρά.
Ήταν και οι δύο με καταγωγή από την Ρωσία. Την νεαρή ο Αχμέτ την είχε και ως σύντροφό του.
Και οι δύο αυτές γυναίκες ήταν χριστιανές ενώ ο Αχμέτ τους είχε δώσει την άδεια του να μεταβαίνουν στην εκκλησία και να μετέχουν της Θείας Λατρείας χωρίς να τους δημιουργεί κάποιο πρόβλημα.
Μετά από κάποιο διάστημα αντιλήφθηκε μια άρρητη ευωδία να προέρχεται από την νεαρά σύντροφό του, κάτι το οποίο τον έκανε να απορεί.
Ρωτώντας την αρχικά δεν μπόρεσαν να καταλάβουν από πού αυτό προέρχεται μιας και η νεαρή κοπέλα δεν το αντιλαμβανόταν.
Αυτό όμως συνεχιζόταν και μετά από επιμονή του Αχμέτ αντιλήφθηκαν πως η ευωδία αυτή ήταν απόρροια της λατρευτικής συμμετοχής της νεαρής συντρόφου του στην εκκλησιαστική ζωή.
Μάλιστα όταν το αντιλήφθηκε και η νεαρή κοπέλα παρατήρησε ότι η ευωδία αυτή παρατηρούνταν όταν έτρωγε αντίδωρο και έπινε αγιασμό.
Αφού το εξήγησε αυτό στον Αχμέτ κάνοντας του μια μικρή πρώτη κατήχηση ο ευγενής γραφιάς θέλησε να μεταβεί σε έναν ναό ώστε να δει με τα ίδια του τα μάτια τι γινόταν μέσα σε μια Θεία Λειτουργία.
Πράγματι μετέβη μια από τις επόμενες ημέρες και ξαφνικά κατά την Θεία Λειτουργία είδε τον ιερέα να ίπταται από το δάπεδο του ναού, ενώ όταν ο πατριάρχης ο οποίος προεξείχε της Θείας Λειτουργίας ευλογούσε από το χέρι του έβγαιναν ακτίνες φωτός οι οποίες κατέληγαν σε κάθε πιάτο του εκκλησιάσματος πλην ενός. Αυτού του Αχμέτ.
Συγκλονίστηκε ο Αχμέτ και ένα ρίγος συγκίνησης διαπέρασε την καρδιά του με αποτέλεσμα αυτό να αποτελέσει την κύρια αιτία μεταστροφής του και να θελήσει να γίνει χριστιανός. Βρήκε έναν ιερέα ο οποίος τον κατήχησε και τον βάπτισε χριστιανό.
Ευγενής όμως και σε θέση αξιωματούχου του κράτους δεν θα ήταν ότι καλύτερο να μαθευτεί ότι εβαπτίσθηκε χριστιανός για αυτό ζούσε ως κρυπτοχριστιανός μετέχοντας στην λατρευτική ζωή των χριστιανών ώσπου μια μέρα άγνωστο τι τον συνεπήρε σε μια συγκέντρωση ευγενών πλουσίων όταν ερωτήθηκε τι ήταν αυτό που θεωρούσε ως μεγαλύτερο στον κόσμο ετούτο ο ίδιος με φλογερή φωνή ανέφερε ότι δεν έχει δει τίποτα μεγαλύτερο από την πίστη των χριστιανών και για αυτό κι αυτός βαπτίσθηκε χριστιανός κι άρχισε να ελέγχει την ανούσια πίστη των πρώην ομοθρήσκων του.
Όλοι έμειναν έξαφνοι όταν το άκουσαν και εξαγριώθηκαν. Πως γίνεται ένας κρατικός λειτουργός να ομολογεί Χριστό σε κοινή θέα και μάλιστα με παρρησία και τους ελέγχει αλλά να μένει ατιμώρητος…..;
Έτσι ενημερώθηκε ο τοπικός έπαρχος ο οποίος αμέσως διέταξε την σύλληψη του, τον βασανισμό του προς παραδειγματισμό αλλά όλα αυτά ήταν μάταια.
Ο Αχμέτ γνώρισε την Αλήθεια και δεν γινόταν να γυρίσει πίσω για αυτό ο έπαρχος διέταξε να τον αποκεφαλίσουν.
Το μαρτύριο του έλαβε χώρα στις 3 Μαΐου του 1682 στην περιοχή που τους λεγόταν Κεαπχανέ Μπαξέ αλλά η εκκλησία μας τον τιμά και την ημέρα του μαρτυρίου του αλλά και σήμερα παραμονή Χριστουγέννων όπως αναφέρεται στα συναξάρια της ημέρας.
Η Αγία ψυχή του στεφανωμένη με το μαρτύριο του πέταξε ανάμεσα σε στρατιές αγγέλων και οδηγήθηκε σε θρόνο κοντά σε αυτόν του Χριστού.
Δεν έμεινε γνωστό στην ιστορία το όνομα που έλαβε κατά το Άγιο Βάπτισμα του αλλά το όνομα είναι το μόνο που δεν έχει σημασία μπροστά στην αυταπάρνηση και την πίστη που έδειξε ένας πρώην μουσουλμάνος, Τούρκος στην καταγωγή ο οποίος είδε και βίωσε Χριστό κάτι που τρεις αιώνες μετά εμείς αρνούμαστε να δούμε και κάποιοι μάλιστα προσπαθούν να πολεμήσουν κάτι που δεν νικιέται, την Αλήθεια. Εξάλλου δεν κάνει άγιο κάποιον το όνομα του αλλά η ζωή του, μάρτυρα δε, τον κάνει έστω και μια στιγμή.
Και που ξέρουμε ίσως κάποτε μας γίνει γνωστό το όνομα του ή ίσως αυτή η άγνοια αποτελεί πηγή δύναμης για πολλούς κρυπτοχριστιανούς οι οποίοι μπορεί και να λαμβάνουν το όνομα του αγίου αυτού προκειμένου να μην γίνουν αντιληπτοί μέσα σε μια κοινωνία που βράζει και κυνηγά την Αλήθεια.
Πάντων μεγίστη πίστις Iησού πέλει,
Άχμετ βοήσας πάμμεγα στέφος δέχη
