Καλλιεργεί στο Όλβιο της Ξάνθης. Ο Σπύρος Κούτρας ήταν από τους πρώτους που ασχολήθηκε με την καλλιέργεια των ροδιών. «Είναι δύσκολη καλλιέργεια, δεν είναι εύκολη» σημειώνει κι αποκαλύπτει χαμογελώντας πως στο ξεκίνημα νόμιζε ότι θα ήταν μια εύκολη ενασχόληση σε αντίθεση με ό,τι μέχρι τότε καλλιεργούσε.
«Τα ρόδια είναι ευαίσθητα φρούτα, χρειάζονται φροντίδα, κλάδεμα, θέλουν πολλά» λέει και μιλά για τα 15 στρέμματα με ροδιές που φροντίζει καθημερινά 7 χρόνια τώρα. Αυτά είναι η δεύτερη προσπάθεια, καθώς οι πρώτες- πρώτες ρίζες πνίγηκαν στα νερά της βροχής, χωρίς ποτέ να πάρουν αποζημίωση από τον ΕΛΓΑ.
«Τα πουλάω ο ίδιος. Ό,τι δεν μπορώ να τα προωθήσω τα δίνω στην Ένωση και τα πουλάνε εκείνοι. Το καλό είναι ότι με γνωρίζουν οι καταναλωτές και με εμπιστεύονται. Επίσης, παρατηρώ πως χρόνο το χρόνο ολοένα και περισσότεροι τρώνε ρόδια. Γλυκά ή γλυκόξυνα γίνονται ανάρπαστα. Και ό,τι περισσεύει γίνεται χυμός. Με γνωρίζει ο κόσμος και τα παίρνουνε, το λέω ξανά γιατί είναι πολύ σημαντικό, να υπάρχει αυτή η γνωριμία. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζει ο κόσμος τον άνθρωπο που τα παράγει» μας λέει και προσθέτει «μας γνωρίζουν οι πελάτες και έρχονται να αγοράσουν από εμάς, αλλιώς δεν θα κατάφερνα να τα πουλήσω. Με εμπιστεύονται και αυτό με ικανοποιεί.»
Όσον αφορά στη συνέχεια στο χώρο του, οι νέοι άνθρωποι είναι η απάντηση λέει. «Υπάρχει ενδιαφέρον από τους νέους, αλλά νομίζουν ότι είναι εύκολα. Τίποτα δεν είναι εύκολο, όμως, και έτσι τα παρατάνε Υπάρχουν κι άλλοι, όμως, που μένουν κι αυτό είναι καλό» παρατηρεί και σπεύδει να συμβουλέψει «Χρειάζεται υπομονή και δουλειά πολύ. Αν είναι να βάζεις εργάτες στο χωράφι και εσύ να κάθεσαι στην καφετέρια, δεν γίνεται τίποτα.»
Φώτο:Σπύρος Κούτρας ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφία:Μαρία Νικολάου / ert.gr
