Ήταν κάποτε οι άρχοντες του δάσους, το βασικό θήραμα για το κυνήγι των βασιλιάδων.
Τώρα, οι βίσωνες είναι πάλι εδώ στην οροσειρά της Ροδόπης, με τους θηραματολόγους των χωρών της Βαλκανικής χερσονήσου να γιορτάζουν τη γέννηση του πρώτου βίσωνα στην άγρια φύση για περισσότερο από οκτώ αιώνες. Μια μικρή αγέλη επτά βισώνων απελευθερώθηκε σε ένα φυσικό καταφύγιο στα βουνά της Οροσειράς της Ροδόπης στη Βουλγαρία αυτό το καλοκαίρι, με μια θηλυκιά από αυτή την αγέλη να φέρνει στον κόσμο ένα μικρό βίσωνα.
“Είναι ο πρώτος άγριος βίσωνας που γεννήθηκε νότια του Δούναβη από τον Μεσαίωνα”, δήλωσε ο Χρίστο Χρίστοφ, μέλος της ομάδας που σχεδίασε την επανεισαγωγή των βισώνων, είπε στη The Telegraph.
“Δεν είμαστε σίγουροι πότε γεννήθηκε ο βίσωνας γιατί η γέννα έγινε σε ένα από τα πιο άγρια σημεία του δάσους, σε μια κοιλάδα πολύ δύσκολη. “Είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό γεγονός για εμάς. Είμαστε περήφανοι που μετά από οκτώ αιώνες ή και περισσότερο, ο πρώτος άγριος βίσωνας έχει γεννηθεί στη φύση στη Βουλγαρία. ” Οι θηραματολόγοι έχουν ονομάσει το μοσχάρι Nadezhda, που σημαίνει “ελπίδα” στα βουλγαρικά. Το ζώο είναι “σύμβολο ελπίδας για μια άγρια και μεγαλύτερη βιοποικιλότητα στην οροσειρά της Ροδόπης”, δήλωσε ο κ. Hristov. Το σχέδιο επιστροφής του βίσωνα έχει εκπονηθεί από μια οργάνωση που ονομάζεται Rewilding Europe, η οποία επανεισάγει ζώα όπως αγριογούρουνα και άγρια άλογα σε περιοχές άγριας φύσης σε ολόκληρη την ήπειρο.
Ο στόχος είναι διττός – να ενθαρρυνθεί η ανάπτυξη του τουρισμού που παρακολουθεί άγρια ζώα σε αγροτικές περιοχές όπου η ανεργία είναι συχνά υψηλή και να αποκατασταθούν τα ζώα που κάποτε είχαν σημαντικό ρόλο στην οικολογία του δάσους. Ο βίσωνας, για παράδειγμα, διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη δημιουργία λιβαδιών και βοσκοτόπων.
«Ο μακροπρόθεσμος στόχος είναι να έχουμε ένα κοπάδι έως 50 βίσωνες στα ορεινά της Ροδόπης, μια τραχιά περιοχή στα νότια σύνορα της Βουλγαρίας με την Ελλάδα. Το έργο ήταν εφικτό μόνο επειδή οι τοπικές κοινότητες υποστηρίζουν την επιστροφή των βισώνων» δήλωσε η Dessy Kostadinova από την Rewilding Rhodopes, μέρος του ευρύτερου οργανισμού Rewilding Europe
«Οι ντόπιοι είναι υπερήφανοι που οι βίσωνες επέστρεψαν σε αυτό το τμήμα της Βουλγαρίας», είπε. «Στην αρχή ήταν λίγο φοβισμένοι, ρωτώντας αν ο βίσωνας ήταν επικίνδυνος. Αλλά δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος καθόλου, αρκεί να δώσουν στα ζώα κάποιο χώρο και να τα παρατηρούν από απόσταση. Υπάρχουν αρκετοί λύκοι στην περιοχή, αλλά μέχρι στιγμής, δεν ασχολούνται μαζί τους. Οι βίσωνες είναι μεγάλοι και οι λύκοι δεν τους έχουν δει για αιώνες, γι ‘αυτό δεν είναι πρόβλημα», δήλωσε ο κ. Hristov.
Ο βίσωνας έχει επίσης επανεισαχθεί στα Καρπάθια Όρη της γειτονικής Ρουμανίας σε μια προσπάθεια που ξεκίνησε πριν από πέντε χρόνια και υπάρχουν και αγέλες στις Κάτω Χώρες και τη Γερμανία. Συνολικά, υπάρχουν σήμερα περίπου 3.500 βίσωνες που ζουν σε άγρια ή ημι-άγρια περιβάλλοντα σε ολόκληρη την Ευρώπη. Οι ευρωπαϊκοί βίσωνες, οι οποίοι ανέρχονται σε ύψος 180εκ. και μπορούν να ζυγίσουν μέχρι 900 κιλά εξαφανίσθηκαν από τις αρχές του 20ού αιώνα. Μερικοί επέζησαν στην αιχμαλωσία και τελικά επανεισήχθησαν στο δάσος Bialowieza της Πολωνίας και της Λευκορωσίας, το οποίο φιλοξενεί τώρα το μεγαλύτερο κοπάδι στον κόσμο. Σε σύγκριση με τον διατλαντικό ξάδερφό του, τον αμερικάνικο βούβαλο, ο ευρωπαϊκός βίσωνας είναι μακρύτερος και προτιμά να ζει σε δασικές εκτάσεις, παρά σε ανοικτές πεδιάδες.
Πηγή : telegraph.co.uk/ – Απόδοση στα Ελληνικά ihunt.gr
