Γράφει ο Γρηγόρης Καραγιαννίδης
Σήμερα, θα σας διηγηθώ ένα περιστατικό…
Σε αυτό, λοιπόν, ενεπλάκην εγώ ο ίδιος. Συνέβη στις αρχές του περασμένου Γενάρη, στο κέντρο της Αθήνας, και συγκεκριμένα έμπροσθεν της Τεχνόπολης στο Γκάζι.
Ηλικιωμένος άνδρας έπεσε στο πεζοδρόμιο καθώς περπατούσε, χτυπώντας το κεφάλι του.
Αστραπιαία υπήρξε η κινητοποίηση των περαστικών και των υπαλλήλων του παρακείμενου “ναργιλεδάδικου” με σκοπό την παροχή των πρώτων βοηθειών στον γέροντα.
Θετικό γεγονός αποτέλεσε η ύπαρξη σπουδαστή της νοσηλευτικής ανάμεσα στους υπαλλήλους που έσπευσαν, ο οποίος, αφού καθάρισε την πληγή στο κεφάλι του ηλικιωμένου, τον έβαλε να καθήσει και κάλεσε το ΕΚΑΒ.
Αυτό, όμως, που εν τω μεταξύ τράβηξε την προσοχή όλων μας, ήταν πως, κατά την διάρκεια αυτών των στιγμών, ο τραυματίας δεν έβγαλε κουβέντα από το στόμα του, πράγμα που το αποδώσαμε στο σοκ λόγω της πτώσεως.
Ο οδηγός της μηχανής του ΕΚΑΒ (ο οποίος έφτασε μετά από κανένα μισάωρο), ευτυχώς δεν βρήκε κάποιο σοβαρό τραύμα στον γέροντα, ανακάλυψε όμως (μαζί με όλους μας), ότι ο άνθρωπος αυτός δεν θυμόταν τίποτε, παρά μόνο το μικρό του όνομα… Ούτε πού μένει, ούτε πού πάει, ούτε κάτι άλλο…
“Αλτσχάιμερ ή άνοια. Πρέπει να κληθεί η Αστυνομία, και να μεταφερθεί με περιπολικό για περαιτέρω εξέταση” ήταν τα λόγια του (τώρα, το γιατί δεν κάλεσε αυτός το ασθενοφόρο και την Άμεση Δράση, είναι μια άλλη ιστορία, και μάλλον με την απορία θα μείνουμε)…
Και έτσι, κάπου εδώ, μπαίνει στη μέση το διάσημο σε όλους μας 100…
Καλώ λοιπόν το 100, και στο ακουστικό ακούω την οξύμωρη – αμίμητη ΑΤΑΚΑΡΑ “Άμεση Δράση, παρακαλώ περιμένετε” και έπειτα μουσική (“φαντάσου να σε κυνηγάει δολοφόνος με τσεκούρι τώρα…” σχολιάζαμε όλοι μαζί εκείνη την ώρα γελώντας).
Ε, για να μη τα πολυλογώ, μετά από κανένα εικοσάλεπτο, το σηκωσε κάποιος αστυνομικός, και αφού του εξηγήσαμε το περιστατικό, απάντησε πως θα σταλεί περιπολικο…
Το οποίο ήρθε περίπου καμία ώρα αργότερα…
Ο εκνευρισμός μου ήταν τόσο μεγάλος, που όταν έφτασαν οι Αστυνομικοί, τους άρχισα κάτι ατάκες του τύπου “Ποια Άμεση Δράση; Καθυστερημένη βραδυπορία έχουμε εδώ” και “αν ήταν φοιτητές με πανό Αριστερής Οργάνωσης και κόκκινες σημαίες, σε 3 λεπτά θα είχαν μαζευτεί 200 άτομα” κλπ (μετά με στραβοκοιτούσαν κιολας)…
Πού “κολλάει” τούτη η ιστορία, τούτο το “μασάλι” που λέμε και στη Θράκη, με την επικαιρότητα θα μου πείτε…
Ε, αναλογιστείτε τι συνέβη στην άτυχη κοπέλα από τους Άγιους Αναργύρους, την οποία δολοφόνησε ο πρώην σύντροφός της μπροστά στο Αστυνομικό Τμήμα, και θα καταλάβετε την αποτελεσματικότητα της ΕΛ.ΑΣ.
Μίας Ελληνικής Αστυνομίας που είναι
“πανταχού παρούσα” όταν έχει ως σκοπό την καταστολή και την βία απέναντι σε φοιτητές και κινήματα πολιτών, αλλά παντελώς αδιάφορη απέναντι στις περιπτώσεις που πρέπει να κάνει τη δουλειά της…
Μόνος ανυπεράσπιστος απέναντι σε αμφότερα τα παραπάνω φαινόμενα, είναι ο πολίτης τελικά…
ΥΓ: δε θα έπρεπε να παραιτηθεί ο “κύριος” Χρυσοχοΐδης ή ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ.; Αλλά, ποιος έχασε την τσίπα θα μου πείτε…
ΥΓ 2: “Παρακαλώ περιμένετε” στην Άμεση Δράση; “ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ”;;;
